7 czerwca 2013

Syringa meyeri 'Palibin'

Podziel się!
lilak Meyera 'Palibin'
synonimy łac.: Syringa palibiniana HORT., Syringa velutina HORT.
Lilak Meyera to pochodzący z Azji mniej znany krewniak lilaka pospolitego, spotykany na stanowiskach naturalnych w północnej części Chin. Gatunek ten jest praktycznie dostępny tylko w jednej odmianie ‘Palibin’, wyjątkowo przydatnej i wartościowej do uprawy zarówno w ogrodach przydomowych oraz na terenach zieleni publicznej. Jest to gęsty i niski krzew o półkulistym pokroju, dorastający po wielu latach uprawy do 1,5 m wysokości. Krzew ten jest także oferowany w postaci małego drzewka o okrągłej koronie, które uzyskuje się w wyniku szczepienia na podkładce z lilaka pospolitego. Miejsce szczepienia znajduje się zwykle na wysokości od 1 do 1,8 m. Na cienkich, za młodu owłosionych gałązkach wczesną wiosną pojawiają się małe, do 4 cm długości, jajowate liście o lekko pofalowanych, ciemnozielonych blaszkach. Purpurowofioletowe kwiaty, choć znacznie drobniejsze, są podobne to tych, jakie tworzy lilak pospolity. Pojedynczy kwiat jest zbudowany z wąskiej, rozszerzającej się ku górze rurki zakończonej rozpostartymi, drobnymi łatkami. Kwiaty są zebrane w obfite i liczne kwiatostany – krótkie, gęste wiechy. Ich cechą charakterystyczną jest wydzielanie silnego, przyjemnego zapachu. Słodki nektar ukryty wewnątrz rurek wabi motyle. Krzewy zakwitają na przełomie maja i czerwca, później często powtarzają kwitnienie, ale już znacznie słabiej, niż w pierwszym terminie. Cenną zaletą odmiany ‘Palibin’ jest wczesny okres wchodzenie w fazę generatywną. Pierwsze kwiaty pojawiają się na bardzo młodych roślinach.

Lilak Meyera ‘Palibin’ doskonale nadaje się do sadzenia na rabatach miejskich, zwłaszcza w pobliżu miejsc rekreacji lub wypoczynku, oraz w pasach zieleni przy ciągach komunikacyjnych: przejściach, ścieżkach, chodnikach, czyli wszędzie tam, gdzie przechodzący lub odpoczywający ludzie będą czuli piękny zapach. W ogrodzie przydomowym lilak Mejera sprawdzi się w pobliżu furtki prowadzącej na posesję, przy tarasie lub pod oknem salonu. Wówczas aby napawać się przyjemną wonią lilaka wystarczy jedynie uchylić okno, w pobliżu którego posadzono krzewy. W celu urozmaicenia kompozycji zapachowych oraz rozciągnięcia w czasie efektu zapachu lilak Meyera warto sadzić w zestawieniach z innymi pachnącymi krzewami: kwitnącą wiosną kaliną wonną i koreańską, czy później zakwitającymi różą pomarszczoną i jaśminowcem, oraz bylinami, np. piwoniami. Krzewy ładnie prezentują się sadzone w formie niskich żywopłotów.  Odmiana ‘Palibin’ może być uprawiana w ogrodach dachowych, w pojemnikach ustawianych na balkonach, tarasach lub w kawiarnianych ogródkach. Po zakończeniu kwitnienia krzewy nadal pozostają ozdobne dzięki ładnym, zdrowym liściom.

Lilak Meyera ‘Palibin’ to roślina mało wymagająca, w pełni odporna na mróz i zdrowa. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych lub w lekkim półcieniu. Krzewy sadzone w cieniu kwitną słabiej.