17 października 2012

Juniperus sabina 'Tamariscifolia'

Podziel się!

Juniperus sabina ‘Tamariscifolia’ 
Jałowiec sabiński ‘Tamariscifolia’ 

Jałowiec sabiński naturalnie występuje w górach Europy Zachodniej, Południowej i Środkowej, od Pirenejów po Krym i Kaukaz. Gatunek można znaleźć także w górach południowo-zachodniej Syberii, Azji Środkowej, Azji Mniejszej i Afryki Północnej. W Polsce jałowiec ten jest uznawany za relikt okresu przedlodowcowego, a jego zasięg ogranicza się do kilku stanowisk w Pieninach.  Liczne odmiany uprawne jałowca sabińskiego różnią się zwykle pokrojem, budową i barwą ulistnienia. Krzewy te znajdują zastosowanie w parkach i zieleni miejskiej, są bowiem mało wymagające, wytrzymałe na suszę i odporne na mróz.

Juniperus sabina
‘Tamariscifolia’
jest jałowcem o początkowo płaskim wzroście, pędach pełzających po ziemi. Z wiekiem odmiana ta zmienia pokrój, przekształcając  się w formę wzniesioną w centralnej części, przypominającą szeroki dzwon. W związku z tym stare egzemplarze niejednokrotnie osiągają wysokość około 1 metra, przy szerokości 2-3 metrów. Młode egzemplarze przypominają jałowiec płożący, mają krótkie, wyprostowane, miotełkowato rozdzielone gałązki. Odmiana ‘Tamariscifolia’ charakteryzuje się ładnym, ciemnozielonym zabarwieniem. Gęste ulistnienie występuje przeważnie w postaci drobnych igiełek, ustawionych po 3 w okółkach, oraz nielicznych łusek. Całą roślina zawiera olejki eteryczne, w skład których wchodzi sawinol, dlatego roztarte pędy wydzielają charakterystyczny, intensywny i niezbyt przyjemny zapach. 

Jałowiec sabiński jest gatunkiem o wyjątkowo niewielkich wymaganiach siedliskowych. W uprawie polecany do sadzenia na glebach lekkich, suchych, piaszczystych, w miejscach słonecznych. Ze względu na płytki i rozległy system korzeniowy źle znosi przesadzanie. Odporny na mróz i suszę. Doskonały do zadrzewień krajobrazowych i zestawień z krajowymi gatunkami: brzozami, sosnami oraz modrzewiami. Polecany do sadzenia w dużych ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, pojedynczo oraz w grupach. Nadaje się do obsadzania skarp, sadzenie przy budynkach i na trawnikach. Ze względu na spore rozmiary raczej nie nadaje się do sadzenia w pojemnikach ani na skalniakach.