Stephanandra incisa 'Crispa'

Stephanandra incisa ‘Crispa’ 

Tawulec pogięty pochodzi z Japonii, z wysp Kiusziu i Hondo, oraz południowej części Półwyspu Koreańskiego. W uprawie znajduje się od 1872 roku. O ile sam gatunek jest właściwie niespotykany poza ogrodami botanicznymi i arboretami, to wyselekcjonowana w 1930 roku duńska odmiana ‘Crispa’ z pewnością należy do grupy najwartościowszych krzewów okrywowych. Po wprowadzeniu do handlu w 1949 roku oryginalna forma tawulca szybko zyskała uznanie, bowiem oprócz bogatych walorów dekoracyjnych jest to roślina praktycznie bezproblemowa, wolna od szkodników i chorób, doskonale nadająca się do ozdoby małych i dużych ogrodów.

Stephanandra incisa ‘Crispa’ jest niskim, rozpostartym krzewem o zwartej, ale jednocześnie delikatnej budowie, dorastającym do 0,5 m wysokości oraz 1,5 m szerokości. Cechą charakterystyczną odmiany są długie, pofalowane pędy, początkowo łukowato wygięte, później ścielące się po ziemi. Młode gałązki i pędy pokrywa brązowa, połyskująca kora. Jasnozielone liście przypominają z wyglądu listki głogu, są małe, przeważnie pięcioklapowe, głęboko powcinane, jesienią intensywnie wybarwione w odcieniach żółci i pomarańczu. Kwiaty niepozorne, białawo-zielonkawe, pojawiają się w czerwcu i lipcu, są zebrane w luźne wiechy na końcach bocznych gałązek, delikatnie pachną. W okresie bezlistnym krzewy pozostają atrakcyjne dzięki licznym, efektownie poprzeplatanym, powyginanym pędom. Wyjątkowo uroczo prezentują się na początku zimy przyprószone pierwszym śniegiem.

Tawulec pogięty najlepiej rośnie na glebie próchniczej, świeżej, zasobnej w składniki pokarmowe, umiarkowanie wilgotnej i przepuszczalnej. Krzewy można sadzić zarówno na stanowiskach słonecznych oraz w półcieniu. Podczas surowych zim i braku pokrywy śnieżnej pędy mogą lekko przemarzać, ale po przycięciu na wiosnę dobrze regenerują i szybko odrastają. W województwach zachodnich tawulec zwykle zimuje bez najmniejszych uszkodzeń. Krzewy należą do bardzo łatwych w uprawie i zdrowych, a ich pielęgnacja ogranicza się właściwie wyłącznie do przycinania zbyt długich pędów, które mają zdolność do ukorzeniania. W 1984 roku brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS wyróżniło odmianę ‘Crispa’ nagrodą AGM - Award of Garden Merit, przyznawaną roślinom szczególnie wartościowym i zasługującym na szerokie rozpowszechnienie.

Tawulec pogięty ‘Crispa’ doskonale nadaje się do obsadzania terenów trudnodostępnych, skarp, nasypów. Ładnie prezentuje się w kompozycjach z krzewami o żółtych lub biało zabarwionych liściach oraz w ogrodach skalnych. Sadzony w dużych pojemnikach może służyć do całorocznej dekoracji kawiarnianych ogródków, tarasów oraz balkonów.