1 stycznia 2019

Świerk biały 'Pendula'

Podziel się!

Picea glauca 'Pendula'
Świerk biały
'Pendula'

Świerk biały, nazywany też kanadyjskim, to drzewo iglaste naturalnie występujące w Ameryce Północnej. Do Europy został sprowadzony w XVIII wieku, ale czysty gatunek jest rzadko spotykany w uprawie. Bardzo popularne są za to jego odmiany karłowe, z powszechnie sadzoną w całym kraju odmianą ‘Conica’ na czele. Obok wolno rosnących form stożkowatych wyjątkowo malowniczą i polecaną do niewielkich ogrodów przydomowych jest odmiana ’Pendula’ - drzewo o strzelistym pokroju i gęsto ułożonych, rosnących do dołu gałęziach.

Świerk biały ‘Pendula’ to jedna ze starszych odmian tego gatunku, wyselekcjonowana przed 1867 r. przez słynnego francuskiego botanika Élie-Abel Carrière, autora pierwszych opisów licznych roślin iglastych. Świerk ten charakteryzujące się wąskim, kolumnowym pokrojem i zwisającymi, niezbyt długimi pędami. Ogromną zaletą odmiany jest łatwe tworzenie silnego i prostego przewodnika, dzięki czemu rośliny nawet w młodym wieku nie trzeba prowadzić przy paliku. Gałęzie boczne wyrastają w piętrowo i regularnie rozmieszczonych okółkach, rosną do dołu tworząc bardzo malowniczą formę. Nawet jako dorosłe drzewa pozostają smukłe i bardzo eleganckie. Po dziesięciu latach uprawy osiąga około 2-3 m wysokości i 0,5-1 m szerokości. Docelowo mogą osiągać kilka do kilkunastu metrów. Igły są niebieskawozielone, od spodu pokryte jasnym nalotem.

Świerk biały dobrze rośnie na glebach świeżych, przepuszczalnych, gliniasto-piaszczystych, lekko kwaśnych, w miejscach umiarkowanie wilgotnych, lecz nie podmokłych. Gatunek ten jest rzadko atakowany przez szkodniki lub porażany przez choroby, wykazuje pełną odporność na mróz. Nie wymaga żadnych specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Drzewa należy sadzić na miejscach słonecznych, najlepiej o wystawie południowej.

Niezwykle ozdobna i oryginalna forma płacząca ‘Pendula’ cieszy się uznaniem osób, które zdecydowały się na zakup tej rośliny. Odmiana ta najlepiej prezentuje się w miejscach wyeksponowanych sadzona pojedynczo lub w niewielkich grupach, np. po 3 sztuki. Może pełnić rolę tzw. strażnika, czyli rośliny posadzonej po obu stronach bramy wjazdowej na posesję czy w sąsiedztwie reprezentacyjnego wejścia do budynku lub oddzielnie, jako tzw. soliter. Wąski pokrój sprawia, że drzewo możemy posadzić nawet na niewielkiej działce czy w ogrodzie osiedlowym.