26 listopada 2018
Żywotnik olbrzymi 'Zebrina Extra Gold'
Thuja plicata 'Zebrina Extra Gold'
Żywotnik olbrzymi 'Zebrina Extra Gold'
Żywotnik olbrzymi to malownicze drzewo pochodzące z Ameryki Północnej, występujące naturalnie w pasie zachodniego wybrzeża USA, od Kalifornii po Alaskę. Charakteryzuje się masywnym, grubym pniem, pokrytym czerwonobrązową korą oraz regularną, stożkowatą koroną. Gatunek ten osiąga największe rozmiary spośród żywotników. Pnie starych drzew mogą mieć kilkanaście metrów średnicy,
a najwyższe okazy dorastają do 60 m wysokości. Do tego dolne gałęzie często pokładają się na ziemi i zakorzeniają, czyniąc drzewa wyjątkowo spektakularnymi.
Oczywiście drzewa o tak wielkich rozmiarach nie cieszą się dużą popularnością wśród amatorów ogrodnictwa, dlatego szkółkarze wyhodowali liczne odmiany karłowe żywotnika olbrzymiego, nadające się do sadzenia na działkach, w ogrodach przydomowych i zieleni miejskiej. Jedną z ciekawszych tego typu odmian jest ‘Zebrina Extra Gold’.
Odmiana ta pochodzi od starej i dobrze znanej ogrodnikom odmiany ‘Zebrina’ (jest jej mutacją), została uzyskana i wprowadzona do handlu w latach 80 XX wieku. Jej zaletą jest wolne tempo wzrostu oraz bardzo wyrazista, złocista barwa wiosną. Drzewo tworzy prosty przewodnik z szeroko rozpostartymi na boki pędami. Pokrój rośliny jest stożkowaty, początkowo luźny, z wiekiem zagęszcza się. Gałązki są płaskie, ułożone luźno i swobodnie. Młode przyrosty są intensywnie żółte, złociste, latem żółtokremowe, starsze gałązki zielenieją,
a całe rośliny sprawiają wrażenie pstrych. Po 10 latach uprawy ‘Zebrina Extra Gold’ dorasta do 3 m wysokości. Z wiekiem korona drzewa zagęszcza się, a tempo wzrostu słabnie.
Żywotnik olbrzymi najlepiej rośnie w chłodnym, wilgotnym klimacie morskim, ale łatwo przystosowuje się do mniej sprzyjających warunków. Preferuje gleby żyzne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne do lekko ocienionych. Starsze rośliny są w pełni mrozoodporne, młode mogą być uszkadzane przez silne mrozy, zwłaszcza jeśli rosną w miejscach narażonych na podmuchy wiatru zimą. Dlatego w pierwszych latach uprawy warto osłonić je na zimę stroiszem lub słomą. Odmiana jest zdrowa, wolna od szkodników i chorób. Może być cięta, prowadzona w formie żywopłotów lub szpalerów, ale najefektowniej prezentuje się sadzona pojedynczo lub w luźnych grupach, na tle trawnika lub innych roślin o ciemnym ulistnieniu. Jest to ciekawa i wartościowa odmiana zarówno do ogrodów prywatnych, zieleni osiedlowej i parkowej.
