Juniperus horizontalis 'Wiltonii'

Juniperus horizontalis ‘Wiltonii’

Jałowiec płożący ‘Wiltonii ’ jest jedną z najwartościowszych iglastych roślin okrywowych sadzonych w ogrodach przydomowych oraz na terenach zieleni publicznej. Krzewy w szybkim tempie tworzą gęste dywany o niebieskawym zabarwieniu. Doskonałe do sadzenia na skalnikach, wszelkiego rodzaju skarpach oraz w pojemnikach.

Juniperus horizontalis (jałowiec płożący) został sprowadzony do Europy z Ameryki Północnej. Odmianę ‘Wiltonii’ po raz pierwszy wprowadzono do produkcji w szkółce Wilton Nurseries w Connecticut, USA. Obecny w sprzedaży od prawie stu lat (od 1914 roku) jałowiec ‘Wiltonii’ cieszy się po dziś dzień dużą popularnością i bez trudu można go kupić w szkółkach roślin iglastych lub dobrze zaopatrzonych centrach ogrodniczych.

Jałowiec płożący ‘Wiltonii’ charakteryzuje się niskim, ścielącym pokrojem i dosyć silnym wzrostem. Po 10 latach uprawy średnica roślin osiąga 2-2,5 metra przy wysokości zaledwie 0,1 metra. Drobne, słabo odstające i ostro zakończone igiełki gęsto okalają wałeczkowate pędy o niebieskawej lub zielono-niebieskiej barwie. Pędy pokładają się płasko po ziemi tak, że nawet ich końce nie wznoszą się ku górze. Gałązki łatwo się ukorzeniają tworząc zwarte i trwałe kobierce.

Jałowiec płożący ‘Wiltonii’ ma małe wymagania uprawowe. Źle rośnie jedynie na stanowiskach mało oświetlonych i wilgotnych, zaś na wszystkich glebach przepuszczalnych nawet bardzo lekkich, o niskiej zawartości składników pokarmowych, radzi sobie bardzo dobrze. Gleby ciężkie należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. System korzeniowy jałowców jest płytki, stąd dół przygotowany pod te rośliny nie musi być głęboki (20-30 cm), jednak powinien być odpowiednio szeroki. Jałowce wymagają stanowisk słonecznych. Odmiana ‘Wiltonii’ jest w pełni mrozoodporna. W okresie zimowym barwa pędów z niebieskiej może przechodzić w lekko fioletową. Krzewy dobrze znoszą przycinanie i formowanie.

Juniperus horizontalis ‘Wiltonii’ jest jedną z najcenniejszych form dywanowych wśród roślin iglastych. W 1984 roku odmiana została wyróżniona nagrodą AGM przyznawaną przez brytyjską organizację ogrodniczą Royal Horticultural Society. Jałowiec ‘Wiltonii’ doskonale zastępuje trawniki zakładane w miejscach suchych, nieurodzajnych lub na terenach o dużym nachyleniu. Rośliny sadzone na skarpach umacniają je, zabezpieczają przed erozją oraz, po utworzeniu kobierca, również przed zachwaszczeniem. Zalecana gęstość sadzenia to dwie sztuki na metr kwadratowy. ‘Wiltonii’ świetnie komponuje się z innymi roślinami iglastymi, szczególnie o złotym zabarwieniu łusek lub igieł, stwarzając im kontrastujące tło. Wyjątkowo ciekawie prezentują się krzewy sadzone na skarpach lub wzniesieniach zabezpieczonych murkiem oporowym. Malowniczo zwieszające się, opadające pędy tworzą zielono-niebieskie kaskady przypominające górskie strumienie. Podobny efekt można uzyskać sadząc krzewy na brzegach dużych pojemników (donic, mis). ‘Wiltonii’ doskonale nadaje się do uprawy w ogrodach skalnych.

Wytrwali amatorzy ogrodnictwa mogą spróbować wyprowadzić niezwykle interesującą formę pienną tego jałowca. W tym celu wystarczy u podstawy krzewu wbić palik i przywiązać do niego najsilniejszy pęd. Mniej cierpliwi mogą kupić odmianę ‘Wiltonii’ zaszczepioną na wysokiej podkładce, wówczas roślina przypomina miniaturowe drzewko o płaczących pędach.