12 maja 2014

Magnolia 'George Henry Kern'

Podziel się!

Magnolia 'George Henry Kern' 
magnolia 'George Henry Kern'

Podziwiając piękno i urok magnolii możemy pomyśleć, że są to rośliny wymagające, trudne w uprawie a nawet kapryśne. Nic bardziej błędnego. Magnolie to rośliny zdrowe, niezawodne, wolne od szkodników i chorób. Wśród szeregu gatunków i odmian  wiele nadaje się do uprawy na terenie całego kraju. Spośród nich na uwagę zasługuje magnolia ‘George Henry Kern’, odmiana uzyskana ze skrzyżowania magnolii gwiaździstej (M. stellata)  z magnolią purpurową (M. liliflora). Roślina ta wyróżnia się bowiem niezwykle długim okresem kwitnienia, trwającym od końca kwietnia, aż do czerwca.

Magnolia ‘George Henry Kern’ jest rośliną o niewielkich rozmiarach, dorastającą do 2-3 m wysokości. Dzięki temu może być uprawiana w niewielkich, przydomowych ogródkach, a nawet w pojemnikach. Wiosna to okres największej atrakcyjności krzewów magnolii. Na przełomie kwietnia i maja, jeszcze zanim rozwiną się liście, na pędach pojawiają się duże kwiaty. Pąki kwiatowe tuż przed otwarciem są wydłużone, smukłe, różowe, u nasady ciemniejsze, osadzone pojedynczo na wierzchołkach krótkopędów. Eleganckie, pięknie uformowane kwiaty składają się z 8-10 mięsistych, wrzecionowatych tepali (płatków), na zewnątrz różowych, u podstawy w kolorze lila, wewnątrz zaś białawych, jedynie z delikatnym, różowym odcieniem. Wewnątrz kwiatu znajdują się osadzone spiralnie na wypukłym dnie kwiatowym liczne pręciki i słupki. Krzewy kwitną co roku obficie i wyjątkowo długo. Ostatnie kwiaty można spotkać na w pełni już ulistnionych gałązkach na początku czerwca. W trakcie kwitnienia na gałązkach rozwijają się piękne, skórzaste liście. Blaszki liściowe są jajowate, całobrzegie, osadzone na krótkich ogonkach. Młode liście mają barwę jasnozieloną, później ciemnieją i do jesienie pozostają ozdobne. Widoczne jesienią pąki kwiatowe zawiązują się latem na wierzchołkach krótkopędów, są owłosione, wyraźnie grubsze od pąków liściowych a swoim kształtem przypominają płomienie świec.

Magnolia ‘George Henr Kern’ preferuje gleby żyzne, próchnicze, dostatecznie wilgotne, ale przepuszczalnych, o lekko kwaśnym odczynie. Krzewy lubią stanowiska słoneczne, osłonięte od wiatru, zaciszne, najlepiej przy południowych ścianach budynków lub żywopłotów. Podczas sadzenia roślin należy uważać na ich korzenie i nie udeptywać zbyt silnie gleby wokół krzewów. Magnolie mają płytki i dosyć kruchy system korzeniowy, który łatwo uszkodzić przy sadzeniu lub pielęgnacji. Glebę wokół roślin warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową. Ściółka sprzyja utrzymaniu kwaśnego pH podłoża, ogranicza zachwaszczenie, zapobiega szybkiemu przesychaniu oraz zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem. Magnolie źle znoszą przycinanie, dlatego zabieg ten należy wykonywać tylko w przypadku usuwania martwych lub uszkodzonych pędów. Odmiana ‘George Henr Kern’ charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością, niemniej jednak młode krzewy warto zabezpieczać na zimę słomianymi chochołami lub stroiszem. Z wiekiem rośliny nabierają większej odporności na mróz i okrywanie staje się zbędne.

Magnolie, jak na arystokratki przystało, najlepiej prezentują się miejscach wyeksponowanych i reprezentacyjnych. Cudownie wyglądają na tle roślin zimozielonych, wypielęgnowanych trawników oraz przy południowych ścianach budynków.