20 marca 2018

Pierwiosnek lekarski 'Cabrillo'

Podziel się!

Primula veris 'Cabrillo'
pierwiosnek lekarski 'Cabrillo'

Primula to bardzo bogaty rodzaj botaniczny reprezentowany w naturze przez kilkaset gatunków bylin porastających murawy i łąki, skaliste urwiska wielu gór świata – od Himalajów przez  Alpy, aż po góry Afryki i Ameryki Południowej. Pierwiosnek lekarski (synonimiczna nazwa łacińska Primula officinalis) rośnie dziko na terenie niemal całej Europy oraz we Wschodniej Syberii. W Polsce roślinę można znaleźć na terenie niemal całego kraju. Gatunek występuje przeważnie na glebach wapiennych, w miejscach słonecznych, na wzgórzach i w suchych lasach. Kwiaty i korzenie pierwiosnka lekarskiego mają właściwości lecznicze, stąd roślinę od dawna wykorzystywano zarówno w medycynie ludowej oraz konwencjonalnej. Odwar z kwiatów i korzeni przynosi ulgę w suchym, uporczywym kaszlu, może działać korzystnie w leczeniu gruźlicy i pylicy płuc, a także przynosi ulgę dla palaczy tytoniu oraz ludzi narażonych na wdychanie dymów i pyłów przemysłowych. Ze względu działanie uspokajające może być również stosowany przy migrenie, w nerwicach oraz bólach stawów. Jest to także roślina ozdobna, ceniona w ogrodnictwie ze względu na bardzo wczesny termin kwitnienia. Należy pamiętać, że dziko rosnące egzemplarze pierwiosnka lekarskiego w kraju są objęte ochroną, ale rośliny bez problemu można w okresie wiosennym nabyć w krajowych szkółkach i centrach ogrodniczych, w tym odmiany hodowlane. Spośród nich warto zwrócić uwagę na ciekawą i obficie kwitnącą odmianę ‘Cabrillo’.

Pierwiosnek lekarski 'Cabrillo' to kępkowata bylina tworząca rozety jasnozielonych liści oraz intensywnie żółte kwiaty zebrane w kuliste kwiatostany. W czasie kwitnienia dorasta do 20 cm wysokości. Liście są jajowate, zielone, delikatnie karbowane, mniej pomarszczone niż u gatunku, zebrane w rozety. Blaszki liściowe są od spodu kutnerowato omszone, u nasady zwężone w ogonek, na szczycie tępo zakończone. Pąki kwiatowe są zebrane na wierzchołkach jasnozielonych, prostych pędów wyrastających ze środka rozet liściowych. Kwiaty są zbudowane z seledynowego kielicha oraz żółtych płatków korony. Działki kielicha są do połowy zrośnięte, na szczycie wolne, zaostrzone. Korona składa się z 5 intensywnie złocistych, szerokich, sercowatych płatków zrośniętych u nasady w wąską rurkę. Wewnątrz rozwiniętych kwiatów, na płatkach widocznych jest 5 pomarańczowych plamek umieszczonych mniej więcej na wysokości końca działek kielicha.

Jest to bylina o skromnych wymaganiach, łatwa w uprawie. Tolerancyjna w stosunku do gleby. Preferuje stanowiska ciepłe, słoneczne lub częściowo ocienione, gleby przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne. Roślina nie wymaga ochrony przed chorobami i szkodnikami, jest odporna na mróz. Nadaje się do sadzenia na rabatach bylinowych, w ogrodach skalnych oraz w pojemnikach.