8 lipca 2010

Salvia nemorosa 'Adrian'

Podziel się!

Salvia nemorosa ‘Adrian’ (szałwia omszona ‘Adrian’)

Byliny nadają ogrodowi charakteru, sprawiają, że staje się niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju. Trudno mówić o stylu angielskim czy „tajemniczym ogrodzie” bez bylin. Taką stylową, elegancką a przy okazji niewybredną i łatwą w uprawie byliną jest Salvia nemorosa (szałwia omszona)‘Adrian’.

Szałwia omszona to gatunek krajowy, w naturze rośnie na suchych stanowiskach przy drogach i łąkach. Odmiana ‘Adrian’ jest niższa od gatunku, osiąga wysokość 40-50 cm, tworząc mocne, zwarte kępy. Na wiosnę roślina wypuszcza liczne, wzniesione, czterokanciaste pędy z osadzonymi na krótkich ogonkach naprzeciwlegle liśćmi. Zielone liście przyjmują kształt jajowaty, są pomarszczone i omszone. W lipcu z wierzchołków pędów wyrastają spiczaste, białe pióropusze. Pojedyncze, małe kwiaty opatrzone od spodu białawymi podkwiatkami, są zebrane w okółki tworzące wyraziste, kłosowate kwiatostany. Dodatkowo strzeliste kłosy rozgałęziają się sprawiając z daleka wrażenie zwartej chmury zawieszonej nad zielonymi liśćmi. Systematyczne usuwanie przekwitłych kwiatostanów znacznie wydłuża okres kwitnienia szałwi. Można również ściąć przekwitłe kwiatostany w sierpniu, wówczas roślina ponownie zakwitnie we wrześniu.

Salvia nemorosa ‘Adrian’ to jedna z najmniej wymagających bylin ogrodowych, wytrzymałych na mróz i niedostatek wody. Najlepiej rośnie na glebach umiarkowanych, ciepłych, lekkich i przepuszczalnych, w pełnym słońcu. Nie wymaga zabezpieczenia na zimę. Wczesną wiosną należy jedynie usunąć zeszłoroczne pędy i liście oraz nawieźć rośliny nawozem wieloskładnikowym. Małe wymagania uprawowe, zwarty pokrój oraz długotrwałe kwitnienie czyni z ‘Adrian’ świetną kandydatkę do sadzenia w warunkach miejskich. Spiczaste, eleganckie kłosy nadają rabatom lekkość i świeżość. Bardzo ładnie wygląda w zestawieniu z bylinami o intensywnym zabarwieniu kwiatów lub ciemnozielonymi liśćmi, zastosowana zarówno jako roślina obwódkowa, posadzona w rozproszeniu lub w grupie. W celu uzyskania jednolitej, barwnej plamy należy sadzić od 10 do 20 roślin (9 roślin na 1 metr2). Stosowana jako obramowanie zabudowy przestrzennej ogrodu podkreśla akcentowane elementy. Dobrze komponuje się z wrzosami oraz pośród iglaków, nie jest zaborcza (ekspansywna) i nie zagraża innym roślinom. 

fot. Monika Pawlonka i Agnieszka Żukowska