Świerk pospolity 'Invers'

Picea abies 'Inversa'
świerk pospolity 'Inversa'

Świerk pospolity należy do drzew naturalnie występujących we florze Polski, jest doskonale wszystkim znany przede wszystkim ze względu na Święta Bożego Narodzenia, kiedy to w postaci choinki zdobi domy i mieszkania, a coraz częściej także ogrody. Świerki nadają się do uprawy w ogrodach przydomowych, tym bardziej, że wśród odmian dostępnych w szkółkach, z łatwością można wybrać rośliny o zróżnicowanym tempie wzrostu i pokroju. Bogactwo odmian świerków jest na tyle duże, że niektóre z nich w ogóle nie przypominają gatunku, do którego należą. Przykładem niezwykle osobliwej i oryginalnej formy świerka pospolitego jest odmiana ‘Inversa’ o zwieszających się pędach. Starsze, odpowiednio prowadzone egzemplarze przypominają zgarbioną, tajemniczą postać, podobną w zarysie do sylwetki mnicha lub czarodzieja.

Picea abies ‘Inversa’ to bardzo stara odmiana, uprawiana od ponad stu pięćdziesięciu lat, wyselekcjonowana w Wielkiej Brytanii przez R. Smith, a wprowadzony do handlu już w 1862 roku. Ponieważ roślina nie tworzy przewodnika w naturalny sposób rozrasta się szeroko i płasko po ziemi. Najczęściej jednak szkółkarze wyprowadzają przewodnik przywiązując jeden z najsilniejszych pędów do palika. Dzięki temu drzewo rośnie do góry, a wszystkie jego boczne gałązki zwisają pionowo do dołu, przylegając do pnia i tworzą płaczącą formę przypominającą tajemniczą, bajkową postać. Wysokość takich drzew jest wówczas uzależniona od wysokości palika, do którego podwiązywany jest pęd przewodni.
W przypadku zaszczepienia odmiany ‘Inversa’ na wysokiej podkładce uzyskuje się formy parasolowate, o pędach swobodnie opadających ku ziemi. Igły tego świerka długo utrzymują się na pędach, są spłaszczone, ciemnozielone i połyskujące.

Świerk pospolity, pomimo że jest gatunkiem krajowym, ma nieco wyższe wymagania uprawowe, niż np. pochodzący z ameryki świerk kłujący. Dobrze rośnie na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, w miejscach zasobnych w wodę, lecz nie podmokłych. Tereny niewskazane pod uprawę świerka pospolitego to przede wszystkim ubogie gleby piaszczyste, miejsca narażone na susze oraz obszary o zanieczyszczonym powietrzu. Świerk pospolity preferuje miejsca słoneczne, nieco chłodniejsze, z wilgotnym mikroklimatem. Zarówno gatunek, jak i jego odmiany są całkowicie odporne na mróz, rzadko chorują. Wśród szkodników mogących atakować rośliny, najczęściej spotyka się przędziorki, powodujące żółknięcie i opadanie igieł, oraz ochojnika zielonego, odpowiedzialnego za powstawanie ananasowatych, kolczastych galasów u nasady pędów.

Odmiana ‘Inversa’ to oryginalna i przyciągająca uwagę forma świerka pospolitego, dlatego cieszy się dużym zainteresowaniem kolekcjonerów i miłośników roślin. Najefektowniej prezentuje się sadzona w miejscach eksponowanych, na rabatach z roślinami iglastymi, oraz w ogrodach skalnych, gdzie swobodnie opadające pędy tworząc naturalną, zieloną okrywę. Świerk ‘Inversa’ doskonale uzupełnia wolne miejsca pomiędzy niskimi drzewami i krzewami, a także naturalnie komponuje się z krzewami i krzewinkami porastającymi wrzosowiska.

Fot. Grzegorz Falkowski