Magnolia brooklińska 'Yellow Bird'

Magnolia ×brooklynensis 'Yellow Bird'
magnolia brooklińska 'Yellow Bird'

W ostatnich latach bardzo modne i pożądane stały się odmiany magnolii o nietypowej, żółtej barwie kwiatów. Wbrew pozorom nie są to roślinne nowości - ich hodowlę rozpoczęto w drugiej połowie XX wieku w USA, w brooklyńskim ogrodzie botanicznym w Nowym Jorku. Większość z nich pochodzi od magnolii brooklyńskiej Magnolia ×brooklynensis, gatunku uzyskanego ze skrzyżowania magnolii drzewiastej M. acuminata z magnolią purpurową M. liliiflora, który następnie stał się gatunkiem wyjściowym wykorzystywanych w hodowli kolejnych odmian.

Rośliny te uważa się za trudniejsze w uprawie i utrzymaniu ze względu na niższą mrozoodporność w porównaniu do tradycyjnych odmian magnolii najczęściej sadzonych w krajowych ogrodach i parkach – magnolii japońskiej, gwiaździstej, Soulange’a oraz odmian mieszańcowych. Z wieloletnich obserwacji szkółkarzy i miłośników tych roślin wynika, że wiele z nich całkiem dobrze rośnie w naszym klimacie.

Do wartościowych, łatwo dostępnych i godnych polecenia żółto kwitnących odmian magnolii należy 'Yellow Bird'. Jest to jedna z pierwszych i nadal najpopularniejszych odmian o intensywnie żółtych kwiatach, uzyskana w 1967 r. w Nowym Jorku w wyniku wstecznego skrzyżowania magnolii brooklińńskiej 'Evamaria' z magnolią drzewiastą. Jest to niewielkich rozmiarów drzewo o wzniesionym, piramidalnym pokroju i zwartej koronie, dorastające po 20 latach uprawy do 5-6 m wysokości. Tworzy bardzo ładne, intensywnie zielone, błyszczące liście oraz żółte, ustawione pionowo kwiaty rozwijające się w maju, gdy na gałązkach są już pierwsze liście. Kwiaty mają do 10 cm długości, są zbudowane z 6 masywnych płatków zabarwionych delikatnie u podstawy na zielono. Swoim kształtem przypominają kwiaty klasycznych odmian tulipanów. Czasami pojawiają się ponownie latem.

Magnolie o żółtych kwiatach preferują gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne, ale przepuszczalne, o lekko kwaśnym odczynie. Rośliny należy sadzić na stanowiskach słonecznych, osłoniętych od wiatru, zacisznych, najlepiej przy południowych ścianach budynków lub żywopłotów. Podczas sadzenia należy zachować ostrożność i nie udeptywać zbyt mocno gleby wokół roślin, by nie uszkodzić ich kruchych korzeni. Ponieważ magnolie korzenią się płytko glebę wokół roślin warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową. Ściółka sprzyja utrzymaniu kwaśnego pH podłoża, ogranicza zachwaszczenie, zapobiega szybkiemu przesychaniu oraz zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem. Magnolie źle znoszą przycinanie, dlatego zabieg ten należy wykonywać tylko w przypadku usuwania martwych lub uszkodzonych pędów. Młode rośliny warto zabezpieczać na zimę słomianymi chochołami lub stroiszem, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju. Z wiekiem rośliny nabierają większej odporności na mróz i okrywanie w kolejnych latach staje się zbędne. Ze względu na wyjątkowe piękno i atrakcyjną barwę kwiatów drzewa najlepiej prezentują się sadzone pojedynczo w miejscach eksponowanych.

Fot. Grzegorz Falkowski