Perukowiec podolski GOLDEN SPIRIT ‘Ancot’

Cotinus coggygria GOLDEN SPIRIT ‘Ancot’
Perukowiec podolski GOLDEN SPIRIT ‘Ancot’

Wśród oryginalnych roślin ogrodowych perukowiec podolski jest wyjątkowy. Ten z pozoru zwykły krzew liściasty na początku lata okrywa się puszystym obłokiem przypominającym barokową perukę. Tworzą ją tysiące drobnych, rozgałęzionych szypułek kwiatowych.

Większość dostępnych w szkółkach i centrach ogrodniczych perukowców to odmiany o ozdobnych liściach w odcieniach zieleni, fioletu i purpury. Jedna z nich - GOLDEN SPIRIT zwraca uwagę bardzo wyrazistym żółtym kolorem liści. Odmianę tę uzyskano w Holandii w 1989 roku i szybko stała się ona popularna w całej Europie. GOLDEN SPIRIT tworzy okrągłe, choć nieregularny w zarysie krzew, dorasta do 2-3 metrów wysokości. Liście są pojedyncze, odwrotnie jajowate, złocistożółte, osadzone na długich i cienkich ogonkach liściowych. Liście rozwijają się późno, zwykle dopiero w połowie maja, jesienią intensywnie przebarwiają się na pomarańczowo. Krzewy kwitną w czerwcu. Ich kwiaty są bardzo małe, mają zaledwie 3-4 mm średnicy, są częściowo sterylne i ledwie zauważalne, zebrane w luźne, wiechowate kwiatostany. W lipcu szypułki tworzące kwiatostan rozrastają się intensywnie i stają pierzaste, tworząc w ten sposób charakterystyczne, puszyste peruki pokrywające cały krzew. Peruki utrzymują się długo, po zaschnięciu wprawdzie tracą cytrynowy kolor, ale nadal stanowią ozdobę rośliny.

Perukowce są kserofitami. W toku ewolucji przystosowały się do zasiedlania stanowisk suchych, ciepłych i silnie nasłonecznionych. Aby dobrze rosły w ogrodzie należy zapewnić im podobne warunki do tych, jakie mają w naturze. Wymagają gleb lekkich, przepuszczalnych, najlepiej piaszczysto-gliniastych. Rośliny dobrze znoszą niedobory wody oraz wysokie zasolenie gleby. Są odporne na mróz, ale podczas srogich zim mogą przemarzać słabo zdrewniałe końcówki pędów, które intensywnie przyrastają latem i jesienią. Wiosną krzewy perukowca późno rozpoczynają wegetację, a młode liście pojawiają się  najpierw u dołu pędów, stąd nie należy spieszyć się z cięciem pielęgnacyjnym. Generalnie rośliny mają dość zwarty pokrój, więc cięcie nie jest zwykle potrzebne. Perukowce są mało wymagające i łatwe w uprawie. Jedyną chorobą, na które mogą zapadać, jest werticilioza, objawiająca się nagłym więdnięciem pojedynczych pędów. Porażonych roślin zwykle nie da się już uratować. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia choroby krzewy należy sadzić na glebach ciepłych i przepuszczalnych, unikać podłoży w których stagnuje woda.

Perukowce najpiękniej prezentuje się w kompozycjach z innymi krzewami o ozdobnych liściach dereniami, pęcherznicami, tawułami oraz z trawami. Efektownie wyglądają sadzone w grupach, po kilka lub kilkanaście sztuk. Karłowe odmiany doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach ustawianych na słonecznych tarasach lub balkonach. Ich puszyste owocostany można wykorzystywać do tworzenia kompozycji florystycznych zarówno ze świeżych jak i suszonych kwiatów.