Salix integra 'Pendula'

Pochodząca z Dalekiego Wschodu wierzba całolistna to przebój polskich ogrodów. Ceniona jest za dekoracyjny pokrój i liście, siłę i szybkość wzrostu oraz łatwość uprawy.  Gatunek jest rzadko spotykany, natomiast bardzo popularne są dwie dostępne odmiany: 'Hakuro-nishiki' oraz 'Pendula', której gałęzie efektownie się zwieszają, tworząc płaczące drzewko.
 

Choć odmiana 'Pendula' jest rozłożystym krzewem liściastym w uprawie najczęściej występuje jako forma szczepiona na pniu, czyli niskie drzewko. Jego wysokość  zależy od wysokości podkładki, na której jest zaszczepiona - najczęściej jest to 1-2 m. Szerokość zależy od wysokości i częstotliwości cięcia i wynosi od 2 do 3 m. U roślin szczepionych na wysokich podkładkach długie pędy mogą się swobodnie zwieszać, tworząc zgrabną parasolowatą koronę. U form niskich pędy ścielą się po ziemi tworząc gęsty kobierzec. Pędy są dekoracyjne - długie, cienkie i czerwonawe także zimą. W ciągu roku mogą przyrastać od 1,5 m. Wiosenną ozdobą pędów są czerwieniejące pąki.  Oprócz efektownego pokroju największą ozdobą krzewu są lancetowate liście, które gęsto pokrywają pędy na całej długości i charakteryzują się zmienną barwą. Wiosną są jasnozielone, a na końcach pędów różowawe, później przybierają ciemny odcień zieleni. Mają 5-7 cm długości i 0,5-2 cm szerokości. Późną jesienią zachowują zieloną barwę i długo pozostają na pędach. Rozwijające się w marcu i kwietniu niepozorne beżowe kwiaty (bazie) nie mają znaczenia dekoracyjnego.
 

Wierzba całolistna jest krótkowieczna, ale tę wadę nadrabia urodą i łatwością uprawy. Nie ma wymagań co do gleby - dobrze rośnie w przeciętnej, umiarkowanie wilgotnej  ziemi ogrodowej o odczynie od obojętnego do kwaśnego. Stanowisko powinno być słoneczne i osłonięte przed zimnymi wiatrami. Krzew jest wystarczająco odporny na mróz (strefa 6a), ale w wyjątkowo mroźne zimy może podmarzać. Nie ma to jednak większego znaczenia dla jego wzrostu, bowiem wiosną i tak musi być silni przycięty. Coroczne wiosenne cięcie jest bowiem niezbędne do uzyskania licznych, gęstych pędów i zwartego pokroju. Pierwsze cięcie należy wykonać pod koniec zimy lub wczesną wiosną na długość 15-20 cm, a drugie w czerwcu, w połowie długości nowego przyrostu.  Wielu ogrodników zapomina o tym obowiązku i ich okazy wyglądają nieatrakcyjnie - korona jest rzadka, pędy ogałacającą się od dołu.
 

Odmiana 'Pendula' najlepiej prezentuje się, gdy rośnie samotnie na trawniku, przy ścianie budynku, a także nad wodą - w ogrodzie przydomowym, parku lub zieleni miejskiej.