Astilbe 'Fanal'

Należące do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae) tawułki to rośliny znane i cieszące się od dawna dużym zainteresowaniem. Ogrodnicy wyhodowali bardzo wiele odmian różniących się pomiędzy sobą barwą kwiatów, budową kwiatostanów oraz wysokością roślin. Jedną z ciekawszych, przyciągających uwagę płomienną czerwienią kwiatów, jest odmiana ‘Fanal’, czasami opisywana i sprzedawana jako tawułka Arendsa (Astilbe ×arendsii) ‘Fanal’. Jest to bylina o umiarkowanym tempie wzrostu, tworząca kępy o średnicy około 40 cm i wysokości do 60 cm. Podwójnie pierzaste, ażurowe liście wyrastają z krótkiego kłącza. Wczesną wiosną są czerwonobrązowe, później ciemnozielone, dość sztywne. Największą ozdobą i atrakcją odmiany są kwiaty, drobne ale zebrane w stosunkowo duże i gęste wiechy o długości do 30 cm, wyniesione na pędach kwiatostanowych ponad liście. Purpurowoczerwone kwiaty mają najciemniejszą barwę ze wszystkich odmian, rozwijają się w końcu czerwca lub na początku lipca i kwitną dość długo, bo przez okres 3-4 tygodni, oczywiście w zależności od stanowiska i temperatury. Kwiatostany możemy używać do zasuszania.
 

Tawułka ‘Fanal’ jest całkowicie odporna na mróz (strefa 5a). Niekiedy późne wiosenne przymrozki mogą uszkadzać wyrastające liście. Roślina jednak bardzo szybko regeneruje i praktycznie nie wpływa to na obfitość kwitnienia.

Tawułki należą do bylin stosunkowo łatwych w uprawie. Wymagają podłoża żyznego, bogatego w próchnicę, ziemi wilgotnej, a nawet bagnistej, ale nie znoszą zalewania karp przez wodę. W suche lata konieczne obfite podlewanie roślin. Podłoże powinno mieć odczyn kwaśny lub słabo kwaśny. Tawułki nie tolerują wapnia w podłożu. Najlepiej czują się w miejscach lekko zacienionych lub półcienistych, niezbyt nagrzewających się. Pełne nasłonecznienie wytrzymują jedynie wtedy, jeśli podłoże pozostaje cały czas mokre. Nie znoszą suszy i przy niedoborze wody rośliny szybko więdną. Wskazane jest aby starsze rośliny, których kłącza wystają ponad ziemię obsypywać na zimę ziemią kompostową lub przekompostowaną korą. Rośliny łatwo znoszą przesadzanie, pod warunkiem, że wykonujemy to z bryłą ziemi. Rośliny nie powinny pozostawać w jednym miejscu dłużej niż 4-5 lat. Podczas wiosennego przesadzania możemy podzielić rośliny.

Odmiana ‘Fanal’ została wyhodowana 80 lat temu przez Georga Arendsa i do dziś pozostaje jedną z najładniejszych odmian tawułek. Nadaje się do sadzenia w ogrodach przydomowych i parkach, gdzie najefektowniej prezentuje się w grupach liczących kilka – kilkanaście sztuk na rabacie. Ciekawie wygląda sadzona nad brzegami zbiorników wodnych, ale pamiętać należy aby korzenie nie były zalewne przez wodę.