Rhododendron ‘Glowing Embers’
Różanecznik ‘Glowing Embers’
Azalie wielkokwiatowe to krzewy o sezonowym ulistnieniu, które na przełomie maja i czerwca stają się największą atrakcją ogrodów. Całe obsypane dużymi kwiatami zachwycają swoim pięknem oraz zapachem. Kwiaty odmiany ‘Glowing Embers’ oczarowują ciepłą barwą bursztynu.
Ta angielska odmiana została uzyskana w latach 40. XX wieku w Exbury przez znanego hodowcę azalii Lionela de Rothschilda, bankiera i ogrodnika, który krzyżował ówcześnie dostępne kultywary m. in. z gatunkami pozyskanymi z ekspedycji botanicznych. Azalia ‘Glowing Embers’ charakteryzuje się średnią siłą wzrostu, po 10 latach uprawy osiąga 1,5-2 m wysokości i szerokości. W trzeciej dekadzie maja z nabrzmiałych, wierzchołkowych pąków wyłaniają się wspaniałe, bursztynowe kwiaty, zebrane po 7-14 w kuliste, zwarte kwiatostany.
Kwiaty w pąkach są prawie czerwone, po rozwinięciu są pomarańczowoczerwone z jasnopomarańczowymi cętkami na płatkach, mają około 6 cm średnicy. Wewnątrz każdego kwiatu widoczny jest długi słupek, zakończony zielonym znamieniem i otoczony krótszymi, złotawymi pręcikami. Krzewy kwitną corocznie i wyjątkowo obficie, właściwie całe toną w kwiatach. Nim jeszcze zaczną przekwitać, wśród masy kwiatów pojawiają się lekko brązowe liście, które po dojrzeniu stają się ciemnozielone. Latem na szczytach młodych pędów zawiązują się pąki kwiatowe, które rozwiną się w kolejnym roku.
Jak wszystkie roślin z rodziny wrzosowatych azalie wymagają gleb kwaśnych, o pH w granicach 4 - 5,5. Krzewy preferują gleby umiarkowanie wilgotne, podłoża przepuszczalne, bogate w próchnicę. W przeciwieństwie do zimozielonych różaneczników, azalie kochają słońce i nie boją się mrozu. Najlepiej je sadzić na wystawie południowej. Dobrze reagują na ściółkowanie przekompostowaną korą sosnową. Przykrycie gleby 5-10 cm warstwą kory skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów, zabezpiecza system korzeniowy przed przemarzaniem i pozwala utrzymać odpowiednie pH.
Azalia ‘Glowing Embers’ dobrze prezentują się sadzona pojedynczo lub w grupach, w kompozycjach z innymi krzewami kwasolubnymi, zarówno z grupy roślin liściastych, jak i iglastych, np. sosen i jałowców. Bardzo ładnie wyglądają pojedyncze, rozrośnięte egzemplarze wyeksponowane na trawniku lub rabacie.