Physocarpus opulifolius 'Luteus'

Physocarpus opulifolius ‘Luteus’ 

Rodzaj pęcherznica jest reprezentowany przez około 10 gatunków krzewów występujących w Ameryce Północnej oraz północno-wschodniej Azji. W Europie Środkowej powszechnie uprawia się właściwie tylko jeden gatunek – pochodzącą z Ameryki pęcherznicę kalinolistną. Roślina ta cieszy się dużą popularnością i już od wielu lat zajmuje czołową pozycję w grupie krzewów liściastych przeznaczonych do sadzenia w terenach miejskich. Krzewy doskonale znoszą trudne warunki uprawy zachowując bogate walory dekoracyjne przez cały okres wegetacji. Większość odmian pęcherznicy można zaliczyć do jednej z dwóch grup kolorystycznych: o liściach żółtych (od seledynowych po złociste) lub o liściach czerwonych (od ceglasto-pomarańczowych po ciemnopurpurowe).

Physocarpus opulifolius ‘Luteus’ to szybko rosnący, gęsty krzew o żółtych liściach, osiągający 2 do 3 m wysokości i szerokości. Młode jednoroczne pędy są sztywne i wyprostowane, wyrastają promieniście  ze środka krzewu, dopiero w drugim roku uprawy rozgałęziają się i łukowato przechylają na boki.  Kora okrywająca starsze pędy łuszczy się płatami. Liście są 3-5 klapowe, dosyć duże, o średnicy około 7 cm, na długopędach mogą być większe. Najmłodsze liście są pomarańczowo-żółte, później stają się cytrynowe i stopniowo zielenieją. W zależności od wystawy i ekspozycji na słońce liście pozostają mniej lub bardziej wybarwione. Białe lub delikatnie zaróżowione kwiaty pojawiają się na przełomie maja i czerwca, są zebrane w obfite kwiatostany typu baldachogrona. Na tle jasnych liści nie prezentują się tak wyraźnie, jak u odmian czerwonolistnych, niemniej jednak są równie ładne. Owocami są rozdęte mieszki czerwieniejące przed dojrzeniem. Owoce te służą do zabawy dzieciom – rozduszone palcami lub stopą dosyć głośno strzelają.

Krzewy pęcherznicy są mało wymagające, dobrze rosną na przeciętnych glebach ogrodowych, świetnie znoszą różnego rodzaju ekstrema pogodowe i są zaliczane do najbardziej wytrzymałych na suszę i mróz. Ogromną zaletą pęcherznicy kalinolistnej jest zdrowy, bujny wzrost. Krzewy tylko sporadycznie bywają atakowane przez szkodniki lub porażane przez choroby, co ma oczywiście znaczenie przy uprawie w mieście, wzdłuż ciągów komunikacyjnych i w parkach, gdzie stosowanie zabiegów ochrony roślin jest mocno ograniczone. Krzewy charakteryzują się dużym potencjałem regeneracyjnym, dlatego można je silnie przycinać. Co kilka lat warto przeprowadzić silne cięcie odmładzające.

Pęcherznica kalinolistna ‘Luteus’ nadaje się do tworzenia kontrastowych kompozycji barwnych w ogrodach przydomowych oraz zieleni miejskiej. Krzewy stanowią dobre tło dla roślin o ciemniejszym ulistnieniu. Można z nich tworzyć żywopłoty formowane oraz rosnące swobodnie. Sprawdzają się  w nasadzeniach osiedlowych, na terenach rekreacyjnych, w lasach komunalnych, wzdłuż ulic, w ogrodach przy szkołach, urzędach i różnego rodzaju instytucjach.