Sosna himalajska

Pinus wallichiana
Sosna himalajska

Sosny to zróżnicowany rodzaj botaniczny, obejmujący około 90 gatunków drzew występujących od Kręgu Polarnego, po północną Afrykę, Nikaraguę w Ameryce Południowej i Indonezję w Azji. Polskie szkółki oferują ponad 200 kultywarów sosen. Do niewątpliwie najładniejszych parkowych drzew zalicza się sosnę himalajską o długich, miękkich i malowniczo zwisających igłach. Ze względu na niepełną mrozoodporność polecana jest do sadzenia w cieplejszych, zachodnich rejonach kraju.

Sosna himalajska jest drzewem o luźnej, stożkowatej koronie. W naturze występuje w rejonie Himalajów, na wysokości 1500-4000 m n.p.m., osiągając 40-50 m wysokości. U nas jest znacznie niższa, rzadko przekracza 25 m wysokości, choć w młodości rośnie szybko. Jej gałęzie wyrastają w regularnych okółkach, są szeroko rozpostarte, uniesione na wierzchołkach. Dolne gałęzie długo się utrzymują, dzięki czemu drzewa pięknie prezentują się w ogrodach i zieleni parkowej. Młode pędy pokrywa oliwkowa skórka. Kora na starszych gałęziach i pniach jest bruzdowana, łuszczy się cienkimi płatami. Ozdobą drzewa są wyjątkowo długie, zwisające igły zebrane po 5 w pęczkach, skupione miotełkowato na szczytach gałęzi, malowniczo falujące na skutek najlżejszych podmuchów wiatru. Igły są srebrzysto lub niebieskozielone, długości 15-20 cm, miękkie w dotyku. Uwagę zwracają okazałe, wydłużone szyszki tego drzewa, długości 15-25 cm, często skośnie skrzywione, zwisające, przed dojrzeniem zielone i silnie oblepione żywicą, po dojrzeniu brązowe. Szyszki dojrzewają i opadają w drugim roku po kwitnieniu, uprzednio uwalniając nasiona.

Sosna himalajska  jest jedną z najbardziej wymagających spośród uprawianych u nas gatunków sosen. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych lub gliniastych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie. Nie jest w pełni odporna na mróz, jej igły przemarzają przy spadku temperatury do -18 st. C. Szczególnie źle znosi wysuszające, silne, zimowe wiatry. Wymaga stanowisk osłoniętych, słonecznych. Najlepiej radzi sobie sadzona w zachodnich rejonach kraju. Na wschodzie i w centrum alternatywnie można posadzić podobny, blisko spokrewniony gatunek, ale o wyższej mrozoodporności – sosnę Schwerina (P. xschwerinii ) - mieszańca sosny wejmutki i sosny himalajskiej. Szkółki oferują go w atrakcyjnej odmianie ‘Wiethorst’ charakteryzującej się wolnym tempem wzrostu i obfitym tworzeniem szyszek.