Grujecznik japoński ‘Pendulum’

Cercidiphyllum japonicum ‘Pendulum’
Grujecznik japoński ‘Pendulum’

Grujecznik japoński jest egzotycznym gatunkiem naturalnie występującym w Japonii i Chinach. W swojej ojczyźnie drzewo to osiąga znaczne rozmiary, nierzadko przekraczając 30 m wysokości. Sadzony w Europie jako drzewo ozdobne w ogrodach i parkach dorasta do 15–20 m wysokości. Jego walory dekoracyjne są wyjątkowo wyraziste jesienią, gdy liście nabierają ciepłych, żółto-pomarańczowych barw.

Wśród kultywarów ogrodowych jednym z najpopularniejszych, a zarazem najbardziej okazałych i przyciągających uwagę, jest odmiana ‘Pendulum’, której historia uprawy sięga ponad 300 lat. Roślinę tę sadzono w Japonii przy buddyjskich świątyniach. Drzewo początkowo rośnie parasolowato, później się wypiętrza i mocno rozrasta na boki. Pnie i konary pokrywa włóknista, podłużnie spękana kora. Długopędy są cienkie, czerwonobrązowe, rozgałęziają się widlasto. Dojrzałe liście są szarozielone z delikatnym, niebieskawym odcieniem, od spodu jasne, srebrzyste. Młode wiosenne liście są fioletowawe, następnie soczyście jasnozielone. Liście na długopędach są okrągłe, mają sercowate nasady oraz karbowane brzegi. Liście wyrastające z krótkopędów są jajowate, a ich brzegi pozostają gładkie. Jesienią drzewa przybierają wyraziste, ciepłe barwy, przypominające kolory bursztynu. W tym okresie drzewa prezentują się spektakularnie. Po opadnięciu liście wydzielają ciekawy, słodki, korzenny zapach, przypominający zapach piernika – stąd w Niemczech grujecznik jest nazywany piernikowym drzewem.

Grujecznik japoński preferuje gleby żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, stanowiska zaciszne, nasłonecznione do lekko ocienionych, jest odporny na mróz, ale wrażliwy na późnowiosenne, majowe przymrozki. W przypadku uszkodzeń majowych przyrostów rośliny dosyć dobrze i szybko się regenerują. Drzewa nadają się do sadzenia w ogrodach przydomowych, osiedlowych i parkach. Ich ozdobą są zdrowe, ładne przez cały sezon liście oraz atrakcyjny pokrój.