Campsis radicans 'Ursynów'

Campsis radicans 'Ursynów'
milin amerykański 'Ursynów' 

to polska odmiana wyselekcjonowana i wprowadzona do sprzedaży w 1997 roku przez Szczepana Marczyńskiego. Jest to silnie rosnące pnącze wspinające się za pomocą powietrznych korzeni czepnych oraz lekko wijących się pędów na wysokość 6-10 m. Rocznie przyrasta o 2-3 m. Jego liście mają do 40 cm długości, składają się 7-11 grubo ząbkowanych, ostro zakończonych, zielonych listków. Jesienią, przed opadnięciem, część liści przebarwia się na żółto. Trąbkowate, intensywnie pomarańczowe kwiaty rozwijają się od lipca do września, są zebrane od kilku do kilkunastu w baldachogroniastych kwiatostanach na wierzchołkach jednorocznych pędów. Płatki korony są zrośnięte w rurkę długości 6-8 cm, rozszerzoną na szczycie, zakończoną pięcioma wywiniętymi na zewnątrz, okrągłymi łatkami. W swojej ojczyźnie, w Ameryce Północnej, miliny są zapylane przez kolibry, zawisające w pozornym bezruchu nad barwnymi trąbkami kwiatów, w których ukryty jest słodki nektar. Owoce milinu to niezbyt dekoracyjne, 10-20 cm torebki, z których po dojrzeniu wysypują się oskrzydlone nasiona. Usuwanie torebek nasiennych sprzyja lepszemu kwitnieniu. Rośliny wcześnie wchodzą w fazę generatywną, zakwitają już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu.

Ponieważ charakteryzują się silnym i szybkim tempem wzrostu wymagają solidnych podpór. Nadają się do pokrywania ogrodzeń, pergol, pni drzew o wysokich koronach, słupów lub trejaży. Doskonale sprawdzają się sadzone przy południowych ścianach budynków, na których przymocowano kratki lub innego rodzaju podpory, wokół których mogą się owijać.

Na miejscach ciepłych i słonecznych kwitną długo i obficie, natomiast sadzone w cieniu mogą w ogóle nie kwitnąć. Milin jest pnączem łatwym w uprawie, dobrze rośnie na przeciętnych, średnio żyznych, glebach ogrodowych. Preferuje podłoże ciepłe, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne. Starsze rośliny są tolerancyjne na suszę oraz stosunkowo odporne za zasolenie. Problemem w uprawie może być niepełna odporność na mróz, zwłaszcza w najzimniejszych rejonach kraju i w pierwszych latach uprawy. Dlatego nowo sadzone rośliny należy przez pierwsze 2-3 lata zabezpieczać u podstawy. Starsze egzemplarze są bardziej odporne na niskie temperatury. Poza tym nawet jeśli przemarzną, szybko regenerują i odrastają od ziemi.

Jeśli oferowana w sprzedaży roślina była rozmnożona przez szczepienie należy usuwać wszystkie wyrastające z ziemi pędy, aby nie zagłuszyły  odmiany szlachetnej. W przypadku roślin rozmnażanych z sadzonek, nie ma takiej potrzeby. Cięcie milinów w pierwszym okresie uprawy polega na ukształtowaniu silnego szkieletu. W kolejnych latach wczesną wiosną obcina się młode pędy nad 2 lub 3 węzłem od pędu głównego, a latem usuwa pędy nadmiernie zagęszczone. Nie należy obawiać się przeprowadzania silnego cięcia, bo nie dość że pozwala ono utrzymać rośliny w ryzach, to dodatkowo stymuluje kwitnienie.