11 marca 2013
Erica carnea 'Eva'
Erica carnea 'Eva'
wrzosiec krwisty ‘Eva’
Wrzosy i wrzośce to coraz popularniejsze rośliny ogrodowe, często ze sobą mylone. Osobom nie związanym z ogrodnictwem trudno je rozpoznać, dlatego pobieżnie ujmując, najłatwiej rozróżnić je po terminie kwitnienia. Wrzosy zwykle kwitną w drugiej połowie lata oraz jesienią, natomiast wrzośce od wczesnej wiosny do lata.
‘Eva’ jest piękną odmianą wrzośca krwistego zasługującą na szersze rozpowszechnienie. Krzewinka dorasta do 15 cm wysokości, ma zwarty, gęsty pokrój i obficie kwitnie. Zimozielone, drobne, igiełkowate listki (długości 5-8 mm) są zebrane po kilka i ułożone wokół cienkich pędów. Barwa liści jest intensywnie zielona latem. Późną jesienią zmienia się na zielonobrązową i ten kolor utrzymuje się do wiosny. ‘Eva’ należy do najwcześniej kwitnących odmian wrzośca krwistego. Pierwsze kwiaty pojawiają się na krzewinkach już na przełomie lutego i marca, a kwitnienie trwa od 3 do nawet 5 tygodni (zależnie od temperatury). Kwiaty mają barwę czerwonoróżową, są niewielkie (długości 5-9 mm), beczułkowate, wabią pierwsze pszczoły i trzmiele wybudzone z zimowego letargu. Przekwitłe kwiaty pozostają na pędach, dlatego należy je po kwitnieniu obcinać. Zabieg ten sprzyja utrzymaniu zwartego pokroju w kolejnych latach uprawy oraz stymuluje tworzenie nowych pędów, na których latem zawiązują się pąki kwiatowe.
Odmiana ‘Eva’ jest odporna na niskie temperatury charakterystyczne dla klimatu Polski, jednak w mroźne zimy wymaga okrywania stroiszem lub włókniną. Krzewinki przemarznięte lub wyschnięte w bezśnieżne i mroźne zimy nie kwitną, a nawet zamierają. Wrzośce najlepiej rosną w podłożu przepuszczalnym, próchnicznym, o lekko kwaśnym odczynie. Tolerują także odczyn obojętny. Źle rosną w podłożu mokrym i nieprzepuszczalnym. Potrzebują stanowisk słonecznych i umiarkowanej wilgotności – nie znoszą przesuszania. Jeśli w okresie zawiązywania pąków kwiatowych są upały, rośliny trzeba podlewać. Wrzosiec krwisty ‘Eva’ najlepiej wygląda sadzony w grupach po kilka, kilkanaście sztuk. Uprawiany w ogrodach skalnych lub pojemnikach wymaga podlewania także zimą. Odmiana otrzymana w Niemczech przezD. Lohse. W uprawie od 1995 roku.