Aruncus dioicus
Parzydło leśne
To jedna z najwyższych krajowych bylin, tworząca okazałe kępy, dorastająca w czasie kwitnienia do 2 m wysokości. Występuje naturalnie w wilgotnych lasach Europy i Ameryki Północnej, jako roślina runa leśnego. W Polsce spotykana w rejonach górskich – w Karpatach i Sudetach.
Parzydło leśne tworzy grube, zdrewniałe, podziemne kłącze, z którego co roku na wiosnę wyrastają bujne pędy z podwójnie, potrójnie a nawet pięciokrotnie pierzasto podzielonymi liśćmi, przypominającymi liście tawułek. Łodygi są sztywne, proste, przed kwitnieniem bardzo mocne, nie wylegają na wietrze. Na ich szczytach w czerwcu rozwijają się liczne, drobne kwiaty, rozdzielnopłciowe, zebrane w bardzo duże, wiechowate kwiatostany, oddzielnie męskie i żeńskie, osiągające do 0,5 m długości. Kwiaty męskie są zbudowane z 5 płatków korony i 20-30 pręcików, kwiatostany są nieco mniej rozbudowane, bardziej białe. Wiechy żeńskie są szersze, kwiaty mają 3 słupki, są otoczone 5 lekko kremowymi płatkami korony. W czasie kwitnienia rośliny przyciągają liczne owady. Po kwitnieniu zaschnięte kwiatostany brązowieją i można je obcinać, wówczas do końca sezonu ozdobą ogrodu będą kępy ażurowych, zielonych liści.
Parzydło leśne jest gatunkiem stanowisk półcienistych i cienistych, przystosowanym do uprawy pod koronami wysokich drzew. Może rosnąć w miejscach otwartych, na stanowiskach bardziej eksponowanych na słońce, ale wtedy kwitnie krócej i wymaga podwyższonej wilgotności gleby. Ma przeciętne wymagania względem podłoża, natomiast najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych i wilgotnych. Doskonale czuje się sadzone w pobliżu zbiorników wodnych. Gatunek ten jest w pełni mrozoodporny i może być z powodzeniem uprawiany na terenie całego kraju.
Parzydło leśne jest rośliną długowieczną, w okresie kwitnienia bardzo atrakcyjną, efektownie prezentującą się w ogrodach naturalistycznych, na rabatach bylinowych, w parkach. Kwitnie w tym samym czasie, co piwonie i świetnie się z nimi komponuje.