Plejoblast pstry

Pleioblastus variegatus
Plejoblast pstry

Spośród setek występujących na świecie gatunków  bambusów tylko nieliczne można uprawiać w Polsce bez ryzyka przemarzania. Posadzone w miejscach zacisznych, osłoniętych zimą od wiatru, na lekko wilgotnych, przepuszczalnych podłożach rośliny te będą zdobiły ogród przez cały rok swoim trwałym, ozdobnym ulistnieniem.

Jednym z najłatwiejszych w uprawie i utrzymaniu gatunków bambusów, o wysokiej odporności na mróz, jest pochodzący z Japonii plejoblast pstry. Ten niski, karłowaty bambus o dwubarwnych, białopaskowanych liściach, rozrasta się za pomocą podziemnych rozłogów, osiąga okkoło 50-80 cm wysokości. Tworzy cienkie, zielone źdźbła, z których wyrastają lancetowate, ciemnozielone liście z ozdobnymi, kremowymi paskami. Blaszki liściowe mają do 14 cm długości. Plejoblast pstry znosi (przeżywa) niskie temperatury zimą, ale jego liście mogą być uszkadzane przez padające bezpośrednio promienie słoneczne w czasie mroźnej, słonecznej pogody. Dlatego zaleca się lekkie okrywanie roślin stroiszem na zimę lub sadzenie w miejscach naturalnie ocienionych. W przypadku przemarznięcia części nadziemnej należy je wczesną wiosną ściąć, aby dać przestrzeń wyrastającym z ziemi nowym źdźbłom.

Plejoblast pstry jest tolerancyjny w stosunku do gleby. Ze względu na ekspansywny charakter wzrostu rośliny w przypadku sadzenia do gruntu zaleca się stosowanie głębokich obrzeży, które ograniczą rozrastanie się podziemnych rozłogów i nie dopuszczą do zagłuszenia innych roślin, chyba, że chcemy go zastosować w roli rośliny okrywowej, np. na skarpach lub nasypach. Bambus ten można też sadzić do pojemników ustawianych na balkonach i tarasach. Ładnie prezentuje się w ogrodach orientalnych.