Powojnik 'Solina'

Kwiaty późno kwitnących odmian powojników ukazują się na tegorocznych pędach zwykle od drugiej połowy czerwca oraz w lipcu. Odpowiednio pielęgnowane pnącza te zachwycają obfitością kwitnienia oraz pięknem swoich kwiatów.

Clematis ‘Solina’ to jedna z wielu wartościowych, polskich odmian powojnika wyhodowana przez warszawskiego Jezuitę, brata Stefana Franczaka w latach 90 XX wieku. Jest to pnącze o wiotkich pędach i drobnych, zielonych liściach, za pomocą których owija się wokół podpór. Roślina wspina się do 3 metrów wysokości. Kwitnie od końca czerwca do lipca, obsypując się masą niebiesko-fioletowych kwiatów. Kwiaty są pojedyncze, średniej wielkości, zbudowanych z 6 lilaróżowych działek z jaśniejszą pręgą biegnącą przez środek każdej z nich. W centrum kwiatu znajdują się liczne pręciki o białozielonych nitkach oraz słupki.

Powojnik ‘Solina’ najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, ale zdrenowanych i przepuszczalnych, o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Gleby zbyt ubogie warto w trakcie sadzenia wzbogacić dodatkiem ziemi gliniastej i kompostu, natomiast ciężkie podłoża gliniaste trzeba wymieszać z grubym piaskiem lub żwirem, aby woda nie stagnowała o obrębie bryły korzeniowej. Powojniki wielkokwiatowe preferują stanowiska słoneczne. Trzeba je sadzić w odległości co najmniej 30 cm od murów lub około metra od większych roślin, stanowiących ich naturalną podporę do wspinania. ‘Solina’ jest odmianą odporną na mróz. W przypadku wystąpienia choroby zwanej uwiądem, wszystkie zamierające pędy należy wyciąć tuż przy ziemi i spalić. Jeśli zaś na młodych przyrostach pojawią się kolonie mszyc, wystarczy opryskać je jednym z wielu dostępnych w sklepach ogrodniczych środków do zwalczania tych szkodników. Ponieważ pnącze zakwita na pędach jednorocznych, wymaga corocznego, silnego cięcia polegającego na usunięciu wczesną wiosną wszystkich starych pędów nad 2-3 parą pąków, najczęściej na wysokości 30-50 cm od ziemi.

Clematis ‘Solina’ łatwo porasta wszelkiego rodzaju ogrodzenia o ażurowej konstrukcji, kratki, siatki, tyczki, linki. Bardzo dobrze prezentuje się sadzony w sąsiedztwie niewysokich drzew lub krzewów o ażurowych koronach, po których może się wspinać oraz przy altanach i pergolach. Nadaje się także do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.