Różanecznik 'Rokoko'

Rhododedron 'Rokoko'
różanecznik 'Rokoko'

Różanecznik 'Rokoko' to odmiana zaliczana do tzw. „azalii japońskich”, które są wśród różaneczników niezwykle urokliwą i  atrakcyjną grupą. Moment kwitnienia tych roślin to właściwie same kwiaty! Aż trudno uwierzyć, że te delikatne i niewielkich rozmiarów rośliny są w stanie wytworzyć  taką ich masę!

Różanecznik ‘Rokoko’ można także spotkać pod nazwą ‘Hachman’s Rokoko’, która świadczy o jego hodowcy – Hansie Hachmannie, niemieckim hodowcy działającym w Barmstedt, który od kilkudziesięciu lat zajmuje się hodowlą różaneczników. Odmiana ‘Rokoko’ została przez niego wyhodowana w 1988r. i należy do jednej z 30 odmian azalii japońskich uzyskanych przez tego hodowcę. Odmiana ta tworzy niskie, rozłożyste krzewy po wielu latach dorastające do 0,5 m wysokości  i 1 m szerokości. Kwitnie przypada na koniec maja i jest niezwykle obfite. Pełne kwiaty przyjmują intensywne karminoworóżowe zabarwienie z lekkim łososiowym odcieniem. Po kwitnieniu pojawiają się drobne, jasnozielone, półzimozielone liście.

Rośliny te mają specyficzne wymagania uprawowe w stosunku do gleby, która powinna być kwaśna, próchniczna i stale umiarkowanie wilgotna. Najczęściej w ogrodach zachodzi potrzeba wymiany gleby. Dla „azalii japońskich” wystarczy wymiana gleby na głębokość 30 cm. Ponieważ różaneczniki mają płytki ale szeroki system korzeniowy wymiana gleby powinna być wykonana na większej powierzchni – dla jednego krzewu odmiany ‘Rokoko’ należy wymienić glebę na powierzchni 1 m2.  Usuniętą glebę uzupełniamy najlepiej gotową mieszanką przeznaczoną do uprawy roślin wrzosowatych. Różanecznik ‘Rokoko’ do uprawy wymaga stanowiska osłoniętego, słonecznego lub lekko ocienionego. Mrozoodporność tej odmiany jest dosyć dobra, ale podczas ostrych zim, szczególnie w Polsce północno –wschodniej rośliny mogą wymarzać. Warto więc je zabezpieczyć na zimę stosując lekkie i przewiewne okrycia – np. stroisz czy specjalne tkaniny termoizolacyjne. Rośliny odmiany ‘Rokoko’ są rzadko atakowane przez choroby i szkodniki.

Ponieważ azalie japońskie do uprawy wymagają specyficznych gleb, dlatego najlepiej uprawiać je w większych grupach jedno lub kilku odmianowych. Są one świetnym uzupełnieniem rabat złożonych z innych roślin wrzosowatych – azalii wielkokwiatowych, pierisów czy wrzosów. Dobrym uzupełnieniem rabat mogą być także krzewy iglaste – szczególnie sosny, które oprócz ciekawych form i kolorów dostarczają igieł, które ściółkują i dodatkowo zakwaszają glebę.