Rhododendron 'Kermesina'

Azalie japońskie to niewielkie krzewy o liściach zawsze zielonych, nazywane tak ze względu na kraj pochodzenia - Japonię. W środowisku naturalnym rośliny te występują w lasach, górach i na terenach otwartych wysp: Honsiu, Kiusiu, Sikoku i Hokkaido. Pierwsze wzmianki o hodowli azalii japońskich sięgają ósmego wieku. Krzewy uprawiano zarówno ze względów na ich wspaniałe walory zdobnicze oraz właściwości lecznicze. Pierwsze krzewy sprowadzono do Europy w 1823 roku.  Dzięki bogatej różnorodności i kolorystyce kwiatów, od żółtych, przez pomarańczowe do czerwonych, rośliny te wykorzystywano do uzyskiwania nowych mieszańców i odmian. Obecnie na świecie istnieją tysiące kultywarów, a ich systematyka jest niesłychanie zawiła, dlatego określenie azali japońskich nabrało szerszego znaczenie i obejmuje już nie tylko gatunek, ale również mieszańce międzygatunkowe.

‘Kermesina’ to jedna z najlepszych, sprawdzonych odmian azali japońskiej, uzyskana w holenderskim Boskoop, wprowadzona do uprawy w pierwszej połowie XX wieku. Karłowe, wolno rosnące krzewy charakteryzują się spłaszczonym pokrojem i ciekawym ułożeniem gałązek, tworzących wrażenie naturalnego bonsai.  Po 10 latach prawy rośliny dorastają do 0,8 m wysokości i 1,2 m szerokości. Na licznych pędach tworzą się 2 rodzaje liści: wiosenne, rozmieszczone na całej długości młodych przyrostów oraz letnie, skupione na wierzchołkach pędów wokół pąków kwiatowych, nieco mniejsze i grubsze od wiosennych. Blaszki liściowe są ciemnozielone i błyszczące. W okresie zimy liście utrzymuje się na krzewie przybierając lekko winny odcień. Krzewy zakwitają obficie w drugiej połowie maja. Karminoworóżowe kwiaty, w środku z delikatnym, czerwonawym rysunkiem mają od 2,5 do 3,5 cm średnicy. Azalie japońskie doskonale sprawdzają się w niewielkich ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach oraz ogrodach japońskich. Nadają się również do uprawy w pojemnikach. Bardzo dobrze komponują się na rabatach z wolno rosnącymi krzewami iglastymi.

Podobnie jak inne roślin z rodziny wrzosowatych azalie japońskie wymagają gleb kwaśnych, o odczynie pH w granicach 4 - 5,5. Krzewy preferują gleby żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, ale przepuszczalne, bogate w próchnicę.  Rośliny najlepiej sadzić w lekkim półcieniu, po uprzednim, starannym przygotowaniu miejsca sadzenia. Ponieważ system korzeniowy roślin wrzosowatych jest płytki i złożony z licznych, bardzo drobnych korzeni, dół pod różaneczniki i azalie nie musi być głęboki, ale odpowiednio szeroki. Jeśli podłoże ma nieodpowiedni odczyn, przed sadzeniem należy wymieszać je z kwaśnym torfem z dodatkiem przekompostowanej kory sosnowej. Azalie japońskie sadzone na stanowiskach słonecznych wymagają częstszego podlewania i zabezpieczenia przed wysychaniem, także w okresie zimy, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju. Do okrywania można wykorzystać stroisz lub białą agrowłókninę. Ściółkowanie podłoża przekompostowaną korą sosnową zabezpiecza korzeniowy przed przemarzaniem, skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów i sprzyja utrzymaniu kwaśnego pH.