Różanecznik 'Catawbiense Grandiflorum'

Rhododendron 'Catawbiense Grandiflorum' 
Różanecznik 'Catawbiense Grandiflorum'

Różanecznik ‘Catawbiense Grandiflorum’ jest starą odmianą wielkokwiatową, wyselekcjonowaną w szkółkach Watererów w Knapp Hill (Surrey, Anglia) w pierwszej połowie XIX wieku. Wywodzi się od sprowadzonego z Ameryki Północnej różanecznika fioletowego (R. catawbiense), gatunku cenionego w hodowli ze względu na wysoką mrozoodporność, atrakcyjne zdrowe ulistnienie oraz efektowne, obfite kwitnienie.

Różanecznik ‘Catawbiense Grandiflorum’ jest wysokim krzewem o rozłożystym pokroju i szybkim tempie wzrostu. Po 10 latach uprawy dorasta do 1,5-2 m wysokości. Docelowo uzyskuje około 3 m wysokości i podobną szerokość. Tworzy podłużne, eliptyczne, ciemnozielone liście, skórzaste, lekko błyszczące. Kwiaty rozwijają się dość późno, bo zwykle dopiero na początku czerwca, są dzwonkowate, o lekko pofalowanym brzegu, jasnofioletowe z wyraźnym, czerwonożółtym rysunkiem na górnym płatku. Kwiaty są duże, mają od 5 do 7,5 cm średnicy, są zebrane na szczytach pędów po kilkanaście sztuk w szerokostożkowatych kwiatostanach. Pomimo, że krzewy zakwitają stosunkowo późno, kwitną długo i obficie. Po kwitnieniu pozostają ozdobne z liści, dzięki którym zachowują doskonałe walory dekoracyjne przez cały rok.

Różanecznik ‘Catawbiense Grandiflorum’ można sadzić zarówno na miejscach cienistych, jak i słonecznych, w obu jednak przypadkach stanowisko uprawy powinno być osłonięte od wiatru. Różaneczniki najczęściej cierpią w naszym klimacie nie z powodu przemarzania, lecz wysuszenia ich tkanek w czasie zimy. Zjawisko to nosi nazwę suszy fizjologicznej. Krzewy rosnące w pełnym słońcu zawiązują więcej pąków kwiatowych, ale wymagają częstszego podlewania oraz okrywania lub cieniowania na okres zimy. Aby dobrze rosły, różaneczniki wymagają kwaśnego podłoża (pH poniżej 5,5). Jeśli odczyn podłoża w miejscu sadzenia jest wyższy, trzeba przekopać górną warstwę gleby z kwaśnym torfem oraz przekompostowaną korą sosnową. Zastosowanie kory sosnowej jako ściółki oraz kwaśnych nawozów (np. siarczan amonu) sprzyja utrzymaniu niskiego pH podłoża. Rośliny nie wymagają cięcia, usuwać należy tylko pędy uszkodzone lub wykazujące objawy chorobowe.

Różanecznik ‘Catawbiense Grandiflorum’ najlepiej rośnie w towarzystwie drzew i krzewów iglastych, na wrzosowiskach, w pobliżu zbiorników wodnych. Parowanie wody powoduje zwiększenie wilgotności powietrza, co z kolei bardzo korzystnie wpływa na wzrost roślin. Niezwykle efektownie prezentują się krzewy sadzone w dużych grupach jednogatunkowych, szczególnie w ogrodach o urozmaiconej rzeźbie terenu. Miejsca takie w okresie kwitnienia są niezwykle urocze.