Salix 'Erythroflexuosa'

Salix ‘Erythroflexuosa’ 
Wierzba ‘Erythroflexuosa’

Do rodzaju wierzba należy ponad 400 gatunków drzew i krzewów, z czego 26 występuje naturalnie na terenie Polski, a dwa z nich są pod ochroną. W ofercie handlowej krajowych szkółek znajduje się wiele bardzo ciekawych i chętnie kupowanych odmian wierzb, zarówno rodzimych, jak i tych pochodzących z Azji, różniących się pokrojem, siłą wzrostu, wielkością i barwą liści oraz architekturą pędów. Jedną z bardziej osobliwych i ciekawych form dostępnych na rynku jest odmiana mieszańcowa ‘Erythroflexuosa’, uzyskana w Ameryce Południowej, w Argentynie. Roślina ta stanowi przedmiot zainteresowania florystów, wykorzystujących jej pogięte pędy do tworzenia efektownych  kompozycji florystycznych. Posadzone w przydomowym ogrodzie drzewko zdobi posesję egzotycznym wyglądem, a przy okazji dostarcza niemal przez cały rok materiału na oryginalne bukiety.

Salix ‘Erythroflexuosa’ powstała w 1972 roku ze skrzyżowania wierzby płaczącej Salix ×sepulcralis ‘Chrysocoma’ z wierzbą balibońską Salix babylonica ‘Tortuosa’. Uzyskana odmiana to niewielkich rozmiarów, wolno rosnące drzewo o gęstej, kulistej koronie, osiągające po 20 latach uprawy około 4 m wysokości. Cechą charakterystyczną rośliny są żółto-pomarańczowe, zwisające, spiralnie poskręcane lub pofalowane pędy. Liście, podobnie jak pędy, nie są proste lecz lekko skręcone, niejednokrotnie łukowato wygięte. Blaszki liściowe są lancetowate, jasnozielone, od góry błyszczące, dołem matowe. Kotkowate kwiatostany pojawiają się w kwietniu, przed rozwojem liśćmi, ale nie stanowią wartości dekoracyjnej.

Wierzba ‘Erythroflexuosa’ jest łatwa w uprawie, aczkolwiek preferuje gleby ubogie w wapń i dosyć wilgotne. Na glebach alkalicznych, suchych i zasolonych rośnie źle. Drzewa wymagają stanowisk słonecznych, są odporne na mróz. Wiosenne cięcie stymuluje rośliny do tworzenia dużej ilości młodych pędów. Cięcie pozwala utrzymać drzewa w dostosowanym do wielkości ogrodu i miejsca rozmiarze. Niestety odmiana ‘Erythroflexuosa’ jest podatna na choroby grzybowe pędów, dlatego po każdym cięciu całe rośliny, a zwłaszcza rany, należy profilaktycznie opryskać fungicydem. Jak większość wierzb, również i ta odmiana nie należy do długowiecznych. Zwykle po kilkunastu latach uprawy traci na urodzie. Niemniej jednak w młodości prezentuje się efektownie i jest warta rozpowszechnienia.

Salix ‘Erythroflexuosa’ najlepiej prezentuje się w ogrodach przydomowych,  w miejscach wyeksponowanych zwłaszcza poza sezonem wegetacyjnym, w tym bowiem okresie drzewa pokazują swoje fantazyjne skręcone i powyginane pędy. Odmiana ‘Erythroflexuosa’ efektowniej prezentuje się w zestawieniach kolorystycznych z krzewami o ozdobnych pędach, szczególnie z odmianami derenia rozłogowego i derenia świdwy. Ścięte pędy stanowią atrakcyjny materiał florystyczny, szczególnie przydatny do tworzenia zimowych lub wiosennych aranżacji kwiatowych.