Sosna limba to jeden z niewielu górskich gatunków drzew nadających się do uprawy w ogrodach przydomowych i parkach. W naturze drzewo osiąga 20-25 m wysokości, ale sadzone poza rejonami górskimi po 30 latach uprawy dorasta zaledwie do 3-4 m wysokości. Młode egzemplarze tworzą początkowo stożkowate i zwarte korony, później nieco bardziej cylindryczne, a u starszych drzew konary są lekko rozchylone w górnej części, ale nadal gęste i eleganckie. Drzewa długo zachowują dolne gałęzie. Ich pień pokrywa gładka, szarozielona korowina o płytkich spękaniach. Jednoroczne pędy są przykryte grubą warstwą żółtego lub rdzawego kutneru. Szaro lub sinozielone igły są zebrane po pięć w pęczku, mają od 6 do 8 cm długości a na brzegu delikatne piłkowanie. Igły są gęsto osadzone na gałązkach. Po 20-30 latach uprawy drzewa zaczynają tworzyć jajowate, 5-8 centymetrowe szyszki. Niedojrzałe szyszki są fioletowe, dojrzałe brązowe, zawierają jadalne nasiona (przysmak wielu gatunków zwierząt). Najbardziej znanym amatorem nasion limby jest orzechówka zwyczajna – ptak, który zbiera nasiona i ukrywa w płytkich, ziemnych schowkach, przyczyniając się do rozprzestrzeniania gatunku. Szyszki opadają w całości i rozsypują się na ziemi w trzecim roku, najczęściej na wiosnę. Zebrane nasiona można wysiewać. Nieliczne odmiany rozmnaża się przez szczepienie na podkładkach z sosny pospolitej. Okazy szczepione rosną szybciej, niż te uzyskane z siewu.
Pomimo, że limba jest gatunkiem górskim, to jednak dobrze rośnie na obszarach nizinnych, zwłaszcza w miejscach charakteryzujących się wilgotnym klimatem i częstymi opadami deszczu. Wymaga gleb żyznych, najlepiej próchniczych, świeżych i przepuszczalnych oraz pełnego nasłonecznienia – jest gatunkiem wybitnie światłolubnym. Drzewo toleruje zanieczyszczone powietrze, dlatego nadaje się do uprawy w warunkach miejskich, a nawet w rejonach przemysłowych. Jest w pełni odporne na mróz, zdrowe, niekłopotliwe w utrzymaniu.
Sosna limba jest drzewem ozdobnym, polecanym do uprawy w ogrodach przydomowych, osiedlowych, w parkach i na cmentarzach. Pięknie prezentuje się sadzona jako soliter lub w niewielkich, luźnych grupach. Wiekowe okazy tej sosny można spotkać w starych parkach przypałacowych i dworskich. Drzewem podobnym do sosny limby, jest limba syberyjska Pinus sibirica.