Świerk kłujący ‘Maigold’

Picea pungens ‘Maigold’
Świerk kłujący ‘Maigold’

Świerk kłujący uprawiany jest w Europie dopiero od drugiej połowy XIX wieku. Naturalnie występuje w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, rośnie w górach na wysokości 2000 – 3000 m n.p.m..

Drzewa mają ładne, stożkowate korony oraz srebrzystą barwę igieł, są mało wymagające i świetnie radzą sobie w warunkach miejskich. Szeroki wybór odmian różniących się siłą wzrostu, pokrojem oraz intensywnością wybarwienia igieł ułatwia znalezienie drzew odpowiednich zarówno do małych ogrodów przydomowych, jak i rozległych założeń parkowych.

Wśród sporej liczby taksonów na szczególną uwagę zasługuje odmiana ‘Maigold’ o złocistym kolorze młodych, wiosennych przyrostów, wyselekcjonowana w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku w Niemczech przez Karla Pristaffa Barmstedta. Drzewo to charakteryzuje się znacznie wolniejszym tempem wzrostu w porównaniu do gatunku, osiągając po 10 latach uprawy 3 m wysokości i 1,5 m średnicy. W przeciwieństwie do innych tego typu odmian,  świerk kłujący ‘Maigold’ łatwo tworzy pęd przewodni i dosyć regularną, stożkowatą koronę. Drzewo najefektowniej prezentuje się na początku maja, gdy na końcach wszystkich pędów pojawiają się jasne, złocistożółte młode przyrosty, silnie kontrastujące ze starszymi, srebrzystozielonymi igłami. Po kilku tygodniach złota barwa igieł zmienia się w seledynową, a później szarozieloną. Igły są sztywne, ostre, kłujące, długości 2-3 cm, ułożone promieniście wokół gałązek i pędów. Gałęzie są sztywne, dzięki temu zimą drzewa nie ulegają zniekształceniu pod ciężarem śniegu.

Świerk kłujący i jego odmiany charakteryzują się najwyższą tolerancją na niedobór wody w podłożu oraz niską wilgotność powietrza spośród wszystkich uprawianych u nas świerków. Jako jedne z niewielu mogą być polecane do sadzenia w terenach miejskich, narażonych na kurz i zanieczyszczone powietrze. Wykazują pełną odporność na mróz. Odmiana ‘Maigold’ najlepiej rośnie na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. Wymaga stanowisk słonecznych, nie toleruje zacienienia. Drzewo jest praktycznie wolne och szkodników i chorób. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się jedynie do podlewania roślin w pierwszym roku po posadzeniu. Później drzewa właściwie nie wymagają żadnej ogrodniczej ingerencji.

Świerk kłujący ‘Maigold’ doskonale nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych, na rabatach z roślinami iglastymi i na wrzosowiskach. Jego zaletą jest długotrwałe utrzymywanie pełnego ugałęzienia korony, szczególnie w dolnej części drzewa, dlatego rośliny te dobrze prezentują się w miejscach wyeksponowanych i na trawnikach.