Thuja occidentalis 'Filiformis'

żywotnik zachodni 'Filiformis'

Interesujący, wolno rosnący krzew o szerokostożkowym, nieco kopiastym pokroju i charakterystycznych, sznurowatych pędach, dorastający po 30 latach uprawy do 2 m wysokości i 1 do 1,5 m szerokości. Pędy nietypowe dla żywotnika, cienkie, długie, łukowato przewieszające się, rozgałęzione zwykle dopiero na końcach. Młode pędy zielone, zeszłoroczne i starsze brązowe. Gałązki delikatne, wydłużone i silnie zwisające. Ulistnienie w postaci igieł. Igły szpilkowate, wąskie, ustawione parami dość daleko od siebie. Na bocznych, spłaszczonych rozgałęzieniach igły łuskowate, szarozielone, w zimie brązowozielone.  Krzewy oferowane w sprzedaży na pierwszy rzut oka nie wyglądają zbyt atrakcyjnie ze względu na nieliczne pędy i rzadki oraz dosyć luźny pokrój. Także w początkowym okresie po posadzeniu nie wyróżniają się wśród innych roślin iglastych, natomiast z wiekiem znacznie zyskują na atrakcyjności, zagęszczają się, wypiętrzają i w końcu stają się jednymi z najciekawszych ogrodowych „iglaków”.

Żywotnik zachodni ‘Filiformis’ należy do roślin łatwych w uprawie. Wprawdzie krzewy najlepiej rosną w klimacie umiarkowanym, o łagodnych zimach i chłodnych, wilgotnych latach, ale są w pełni odporne na mróz i mogą być uprawiane na terenie całego kraju. Rośliny najlepiej sadzić na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub tylko lekko ocienionych. Należy unikać sadzenia na glebach lekkich, piaszczystych lub narażonych na szybkie wysychanie ze względu na dosyć płytki system korzeniowy. Żywotnik zachodni jest gatunkiem odpornym na ataki szkodników oraz porażenia przez choroby grzybowe. Rośliny, jeśli tylko nie są zalewane, zwykle rosną zdrowo i nie sprawiają żadnych problemów. Jedynie właściciele psów mogą spotkać się z problemem czernienia i zasychania dolnych partii roślin. Opisane objawy są skutkiem działania moczu, a jedyną skuteczna metodą ochrony krzewów przed uszkodzeniami jest osłonięcie lub odgrodzenie dolnych partii roślin niskim płotkiem lub siatką.
 

Odmiana ‘Filiformis’ jest polecana przede wszystkim do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach w kompozycjach z wolno rosnącymi roślinami iglastymi oraz na skalniakach. Krzewy najpiękniej prezentują się na tle roślin w niebieskim odcieniu liści lub igieł, np. świerków kłujących lub sosen. Odmiana atrakcyjna przez cały rok.