29 października 2018
Trzmielina płaskoogonkowa
Euonymus planipes
Trzmielina płaskoogonkowa
Trzemielina płaskoogonkowa to interesujący krzew naturalnie występujący w północno-wschodnich Chinach, Korei oraz Japonii. Roślina ta jest blisko spokrewniona z rosnącą w Polsce trzemieliną zwyczajną. Od krajowego gatunku różni się większymi liśćmi
oraz bardzo okazałymi, ozdobnymi owocami.
Trzmielina płaskoogonkowa to wysoki krzew o jajowatym, luźnym pokroju, dorastający do 5 m wysokości. Tworzy sztywne, słabo rozgałęzione pędy oraz duże, jajowate lub eliptyczne liście o piłkowanych brzegach i zaostrzonych wierzchołkach. Blaszki liściowe
mają od 5 do 12 cm długości, są ciemnozielone, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub w odcieniach czerwieni. Niepozorne, drobne, żółtoseledynowe kwiaty rozwijają się w maju z zaróżowionych, kulistych pąków. Kwiaty są zebrane
od 10 do 30 w kwiatostanach, są jednak słabo widoczne, ukryte wśród liści i nie stanowią większej wartości dekoracyjnej
w przeciwieństwie do dojrzewających we wrześniu i październiku okazałych owoców i nasion. Pod względem botanicznym owocami trzmieliny płaskoogonkowej są karminowoczerwone, kuliste torebki o średnicy około 1,5 cm wiszące na bardzo długich (do 10-12 cm), cienkich i silnie rozgałęzionych szypułach. Wewnątrz torebek znajdują się nasiona okryte jaskrawopomarańczowymi, mięsistymi osnówkami. Po dojrzeniu torebki pękają wzdłuż 5 krawędzi i unoszą się, odsłaniając atrakcyjne nasiona, chętnie zjadane przez ptaki. Owoce najładniej prezentują po opadnięciu liści.
Trzemielina płaskoogonkowa należy do krzewów łatwych w uprawie, mało wymagających. Zadowala się przeciętną glebą ogrodową, jest w pełni mrozoodporna. Nie lubi jedynie zbyt mokrych podłoży. Dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych oraz w cieniu. Jest krzewem zdrowym, rzadko atakowanym przez mszyce, które niemal zawsze zasiedlają naszą rodzimą trzmielinę pospolitą.
W sprzedaży roślina jest oferowana w 2 formach – tradycyjnego krzewu oraz niedużego drzewka uzyskanego poprzez zaszczepienie
na podkładce na wysokości 1-1,5 m. Roślina dobrze prezentuje się sadzona pojedynczo w miejscach eksponowanych
oraz w kompozycjach z innymi, niewymagającymi krzewami liściastymi w niewielkich ogrodach przydomowych
oraz w zieleni publicznej, parkowej i osiedlowej.
