Betula utilis 'Doorenbos'

Brzoza pożyteczna pochodzi z obszaru środkowej Azji i Himalajów. W rejonie swojego naturalnego zasięgu drzewo ma duże znaczenie gospodarcze. Drewno brzozy pożytecznej jest wykorzystywane do konstruowania domów, z gałęzi wyplata się liny służące do budowy wiszących mostów, cienkich płatów kory używa do krycia dachów, a także jako namiastki papieru. ‘Doorenbos’ jest jedną z najcenniejszych odmian brzozy pożytecznej, popularnie uprawianej ze względu na wyjątkowo dekoracyjną, śnieżnobiałą korowinę okrywającą pień i konary.

Betula utilis ‘Doorenbos’ dorasta do 10 m wysokości. Drzewo tworzy kulistą, ażurowa koronę o średnicy do 7 m. Wszystkie konary wyrastają z pnia pod ostrym kątem. Cechą charakterystyczną jest wspomniana, śnieżnobiała kora, złuszczając się cienkimi płatkami. Korowina najmłodszych gałązek jest oliwkowo-brązowa, na starszych pędach przyjmuje odcień blado pomarańczowy, który następnie bieleje. Dzięki temu nawet młode drzewa są bardzo dekoracyjne. Liście brzozy pożytecznej mają kształt sercowaty, są stosunkowo duże i błyszczące. Na jesieni przybierają złocisto-żółtą barwę.

Jako roślina szczególnie wartościowa i zasługująca na rozpowszechnienie brzoza ‘Doorenbos’ została odznaczona przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) nagrodą Award of Garden Merit (AGM). Odmiana faktycznie jest bardzo łatwa w uprawie, niewymagająca w stosunku do gleby, dobra dla początkujących ogrodników. Roślinę należy sadzić na stanowiskach słonecznych. Świetnie nadają się do sadzenia samodzielnie, jako soliter. Szczególnie ładnie wygląda w okresie bezlistnym, na tle drzew i wysokich krzewów iglastych. Równie efektownie prezentuje się w zimowych zestawieniach kolorystycznych z dereniami o intensywnej barwie pędów: dereniem białym ‘Sibirica’ i dereniem świdwa ‘Flaviramea’ czy ‘Midwinter Fire’.  Bardzo dobrze komponuje się z wrzosami i wrzoścami, stanowiąc naturalnym elementem wrzosowisk. Jeśli dysponujemy ogrodem o dużej przestrzeni, warto kupić kilka egzemplarzy brzozy pożytecznej i posadzić je w grupie. Dzięki temu powstanie mały zagajnik – doskonałe miejsce zabaw dzieci, ostoja i schronienie ptaków. W takim ogrodzie z pewnością wcześniej lub później pojawią się grzyby: koźlarze i maślaki.