Funkia 'Praying Hands'

Hosta 'Praying Hands'
Funkia 'Praying Hands'

Funkie to dziś jedne z najpopularniejszych bylin ogrodowych, rozpowszechnione niemal na całym świecie. Dlatego aż trudno uwierzyć, że niespełna sto lat temu w amerykańskich katalogach ogrodniczych nie było ani jednego przedstawiciela tej grupy roślin! Wszystko zmieniło się wraz z rozpoczęciem intensywnych prac hodowlanych, które zaowocowały uzyskaniem tysięcy odmian. Dziś najwięcej nowych odmian funkii powstaje w USA. Dzięki łatwości rozmnażania za pomocą technik in-vitro nowe kreacje szybko trafiają na światowe rynki.

Jedną z ciekawszych, wyróżniających się nietypowym, wąskim kształtem liści oraz bardzo specyficznych ich ułożeniem, jest odmiana ‘Praying Hands’, zarejestrowana w USA w 1996 r. przez miłośnika funkii G. Williamsa. Inspiracją do nadania nazwy było skojarzenie córki hodowcy z obrazem niemieckiego malarza Albrechta Dürera ‘Betende Hände‘ przedstawiającym złożone do modlitwy dłonie. Pochodzenie rośliny nie jest znane, przypuszcza się jednak, że odmiana powstała w wyniku naturalnego skrzyżowania Hosta fortunei ‘Aureomarginata’ z H. lancifolia. Jej osobliwy wygląd oraz absorbująca nazwa sprawiły, że ‘Praying Hands’ stała się jedną z najpopularniejszych amerykańskich funkii, zdobywając w 2011 r. prestiżowy tytuł Hosta Of The Year.

Funkia ‘Praying Hands’ to kępiasta bylina tworząca krótkie podziemne rozłogi, z których wiosną wyrastają podłużne, wąskie, oliwkowozielone i wyraźnie unerwione liście, ozdobione na brzegach żółtą obwódką. Liście te mają charakterystyczną budowę, składają się z długich, 20 cm ogonków liściowych przechodzących bez wyraźnej granicy w wąskie i jakby skręcone blaszki liściowe o długości do 18 cm i około 5 cm szerokości, delikatnie pofalowane, na końcach zaostrzone. W przeciwieństwie do innych odmian funkii liście pozostają osobliwie uniesione. Latem spośród liści wyrastają smukłe pędy kwiatostanowe (do 40 cm wysokości) z osadzonymi na nich dzwonkowatymi kwiatami w kolorze lawendy.

Hosta ‘Praying Hands’ ma podobne wymagania, jak inne funkie. Najlepiej rośnie na glebach próchnicznych, stale wilgotnych, na stanowiskach cienistych i półcienistych. Na stanowiskach bardziej nasłonecznionych jasny margines otaczający liście jest wyraźniejszy. Jest to bylina długowieczna, zdrowa, odporna na mróz i co ciekawe, po rozrośnięciu się dosyć dobrze znosząca krótkotrwały niedobór wody. Z powodzeniem może być uprawiana na terenie całego kraju. Najlepiej prezentują się sadzona w większych grupach pod koronami drzew, wzdłuż strumieni oraz na brzegach zbiorników wodnych. Świetnie komponuje się z niskimi bylinami cieniolubnymi. Nadaje się do tworzenia pojemnikowych aranżacji z innymi funkiami, służących do dekoracji cienistych balkonów i tarasów.