5 maja 2014

Geranium macrorrhizum

Podziel się!

Geranium macrorrhizum
bodziszek korzeniasty

Bodziszek to ciekawy rodzaj botaniczny obejmujący około 450 gatunków bylin oraz roślin jednorocznych występujących na półkuli północnej. W Polsce naturalnie rośnie około 15 gatunków zaliczanych do rodzaju Geranium. Odmiany ogrodowe bodziszków są cenione ze względu na dekoracyjne ulistnienie oraz obfite kwitnienie. Są to w przeważającej większości byliny, które dosyć szybko zarastają przeznaczone im zagony czy rabaty. Wiele z dostępnych odmian doskonale nadaje się nie tylko do uprawy w ogrodach przydomowych, ale również na miejskich kwietnikach, w zieleni osiedlowej oraz jako runo w widnych parkach miejskich. Jednym z ciekawszych gatunków wykorzystywanych jako roślina okrywowa i zadarniająca jest bodziszek korzeniastym. Gatunek ten naturalnie występuje w południowo-wschodnich Alpach, Apeninach, na Bałkanach i w Karpatach.

Bodziszek korzeniasty to niska bylina o szerokokępiastym pokroju, dorastająca do 30-40 cm wysokości i tworząca zwarte okrywy z jasnozielonych liści. Rośliny rozrastają się na boki za pomocą krótkich, podziemnych rozłogów. Okrągłe w zarysie i głęboko powcinane, z 5-7 klapami, blaszki liściowe są osadzone na długich, owłosionych ogonkach liściowych wyrastających z grubych kłączy. Na łodydze tworzą się zwykle corocznie od 1 do 3 par liści. Płożące się łodygi drewnieją. Całe rośliny są gęsto pokryte gruczołowatymi włoskami. Jesienią liście lekko przebarwiają się w ciepłych kolorach czerwieni. Od końca maja do lipca spomiędzy liści wyrastają gęsto owłosione pędy kwiatostanowe, rozgałęziające się na wysokości liści i wynoszące ponad nie od kilku do kilkunastu pąków kwiatowych. Z pąków kwiatowych rozwijają się różowoczerwone kwiaty zbudowane z 5 okrągłych i zachodzących na siebie brzegami płatków, pięciu pręcików i długiego słupka. W trakcie kwitnienia rośliny wabią motyle oraz inne owady zapylające. Jaskrawą barwę kwiatów podkreślają jasnozielone liście, na tle których są eksponowane.

Bodziszek korzeniasty jest byliną łatwą w uprawie, niewymagającą, zdrową, odporną na mróz i krótkotrwałe okresy suszy. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, na glebach przeciętnych, wilgotnych, ale przepuszczalnych. Roślina najpiękniej prezentuje się w grupach, wówczas sadzi się od 3 do 7 sztuk na 1 m2. Nadaje się do zadarniania gleby pod świetlistymi koronami drzew, sadzenia wzdłuż ścieżek i alejek spacerowych, tworzenia kwiatowych dywanów i rabat zarówno w ogrodach przydomowych, zieleni miejskiej oraz osiedlowej.