2 marca 2015
Juniperus communis 'Arnold'
Juniperus communis 'Arnold'
jałowiec pospolity 'Arnold'
jest to gęsty, wolno rosnący krzew o bardzo wąskim, kolumnowym i zwartym pokroju, osiągający po 10 latach uprawy 1,5-2 m wysokości i około 0,4 m szerokości. Swoim wyglądem przypomina odmianę ‘Hibernica’ ale osiąga mniejsze rozmiary i ma krótsze, jaśniejsze igły. Nie tworzy przewodnika, ale wszystkie pędy ma wzniesione, ustawione pionowo i blisko siebie. Gałązki są cienkie, ułożone wertykalnie. Igły krótkie, sztywne, ostre i kłujące, stalowozielone, osadzone po 3 wokół pędów. Od góry igły są nieco wklęsłe, pokryte srebrzystym nalotem, od spodu zielone. Dzięki pionowemu ułożeniu gałązek oraz odstawaniu igieł widoczna jest zarówno ich górną, jak i dolna strona, co daje ciekawy efekt kolorystyczny. Dodatkowo młode przyrosty są jasnozielone, czasem nawet żółtawe.
Krzew należy do łatwych w uprawie, ma skromne wymagania glebowe. Doskonale rośnie na stanowiskach słonecznych, na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, dobrze zdrenowanych. Płytki i rozległy system korzeniowy sprawia, że rośliny źle reagują na przesadzanie. Dlatego przed sadzeniem należy dobrze się zastanowić nad wyborem miejsca, tak aby uniknąć ewentualnego późniejszego przesadzania. Krzew jest odporny na mróz, ale podczas ostrych zim, przeważnie we wschodnich rejonach kraju, może lekko przemarzać, zwłaszcza od strony południowej. Dlatego młode rośliny sadzone na mroźnym Podlasiu i Suwalszczyźnie warto na zimę okryć siatką cieniującą. W przeciwieństwie do innych form kolumnowych ‘Arnold’ jest odporny na odkształcenia i deformacje powodowane silnymi opadami mokrego śniegu.
Jałowiec pospolity ‘Arnold’ jest przydatny przede wszystkim do uprawy w ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach, na rabatach z karłowymi roślinami iglastymi oraz na cmentarzach. Ciekawie prezentuje się sadzony w grupach. Może służyć też do tworzenia wąskich, niestrzyżonych i niezbyt wysokich żywopłotów. Naturalne tło dla jałowca pospolitego tworzą brzozy, sosny i modrzewie. Tak skomponowane nasadzenia sprzyjają pojawianiu się grzybów (maślaków i kozaków) oraz przyciągają do ogrodu ptaki, które chętnie zakładają gniazda w gąszczu pędów.