Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’

Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’
Acer negundo ‘Aureomarginatum’

Klon jesionolistny to jeden z bardziej rozpowszechnionych na świecie gatunków klonu. Do Europy został sprowadzony z Ameryki Północnej i Środkowej, gdzie występuje naturalnie na bardzo dużym obszarze. Ze względu na niewielkie wymagania, tworzenie licznych nasion i wysoki potencjał inwazyjności klon jesionolistny stał się w Europie rośliną problematyczną – rozprzestrzenił się w środowisku naturalnych na szeroką skalę. Gatunek ten jest zaliczany do grupy określanej mianem obcych gatunków inwazyjnych, wypierających ze środowiska rodzime gatunki roślin. Dlatego samego gatunku klonu jesionolistnego w sprzedaży już się praktycznie nie spotyka. Natomiast w ogrodnictwie bardzo istotne znaczenie mają odmiany ozdobne klonu jesionolistnego o barwnym ulistnieniu, niezawiązujące nasion, rozmnażane przez szczepienie, stosowane w miastach, gdzie ze względu na skrajnie trudne warunki uprawy (suszę, zasolenie, zanieczyszczenie powietrza) rodzime gatunki sobie po prostu nie radzą. Jedną z tego typu roślin jest polska odmiana ‘Aureomarginatum’, wyhodowana w 1903 r. przez Feliksa Rożyńskiego.

Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’ jest niewysokim drzewem o szerokiej, owalnej, gęsto rozgałęzionej koronie. Dorasta do 6-8 m wysokości. W sprzedaży najczęściej jest oferowany w postaci szczepionego drzewa o wyprowadzonym pniu i kulistej koronie. Pędy rośliny są gładkie, zielone, nagie, bez nalotu. Kora na starych pniach jest spękana. Cechą charakterystyczną odmiany są pierzastozłożone, zielone liście z ozdobnym, nieregularnym, żółtawym obrzeżeniem. Blaszki liściowe są lekko pomarszczone, a osadki i ogonki liściowe lekko zaróżowione. Jesienią liście przebarwiają się na żółto i opadają. Drzewa kwitną wiosną, na krótko przed rozwojem liści, rzadko jednak zawiązują żywotne nasiona.

Klon jesionolistny ma minimalne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Dobrze rośnie na prawie wszystkich rodzajach gleb, na stanowiskach słonecznych do cienistych. Jego liście są odporne na poparzenia przez promienie słoneczne w upalne letnie dni, co jest cenną i dosyć rzadko spotykaną cechą pstrolistnych odmian drzew. Klon ten doskonale sprawdza się sadzony w warunkach miejskich, prawie nie ma szkodników ani chorób. Doskonale znosi przycinanie. Cięcie należy wykonywać pod koniec zimy, zanim rośliny zaczną wypuszczać liście. Niekiedy w obrębie korony drzewa można zaobserwować rewersje, czyli pędy z zielonymi liśćmi w typie gatunku. Takie wyradzające się pędy należy wycinać. Odmiana polecana do sadzenia w miastach, na działkach rekreacyjnych, w ogrodach oraz zieleni osiedlowej.