27 grudnia 2018
Laurowiśnia wschodnia ETNA 'Anbri'
Prunus laurocerasus ETNA ‘Anbri’
Laurowiśnia wschodnia ETNA ‘Anbri’
Laurowiśnia wschodnia to krzew lub nieduże drzewo naturalnie występujące na terenach Azji Mniejszej, Kaukazu i południowo-wschodniej Europy. W ogrodnictwie, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej, jest cennym gatunkiem żywopłotowym. Tworzy bardzo ładne, skórzaste, zimozielone liście i doskonale znosi formowanie. W Polsce laurowiśnia wschodnia jest rzadko spotykana w ogrodach, choć z powodzeniem można ją sadzić w cieplejszych, zachodnich rejonach kraju. Najlepiej rośnie na dolnym Śląsku i na Pomorzu, gdzie osiąga największe rozmiary. Na wschodzie kraju może być uprawiana jako bardzo atrakcyjna roślina pojemnikowa, chowana na zimę do chłodnych, widnych pomieszczeń (sadzona w gruncie niestety często przemarza). Dostępne w szkółkach odmiany różnią się siłą wzrostu, wielkością liści oraz mrozoodpornością.
Laurowiśnia wschodnia ETNA to silnie rozgałęziająca się odmiana o wzniesionych pędach i dużych liściach, wyhodowana i prowadzona do handlu w latach 90 XX wieku. Roślina dorasta do 2 m wysokości i podobnej szerokości. Jej zaletą jest podwyższona odporność na mróz oraz lepsza zdrowotność. Krzew ten tworzy bardzo duże, szeroko jajowate liście o średnicy do 6 cm. Najmłodsze liście są lekko zabarwione na brązowo, później są soczyście jasnozielone, a następnie przybierają głęboki, ciemnozielony kolor wpadający w delikatnie niebieskawe tony. Liście są skórzaste, od góry błyszczące, od spodu matowe. Krzewy kwitną w maju. Kwiaty są drobne, białe, zebrane w ozdobne, wyprostowane grona dorastające nawet do 10-15 cm długości, wydzielają przyjemny zapach wabiący owady. Ozdobą rośliny są także niewielkie, kuliste, czarne owoce dojrzewające latem.
Laurowiśnia wschodnia najlepiej rośnie na glebach ciepłych, piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowisk zacisznych, półcienistych i cienistych. Preferuje podłoża o odczynie obojętnym lub alkalicznym. Sadzona na stanowiskach słonecznych wymaga na zimę okrywania cieniówką (podobnie jak bukszpany), która zabezpiecza liście przed nadmierną transpiracją i uszkodzeniem przez silnie operujące słońce podczas mroźnej pogody. Odmiana ETNA wykazuje dużą odporność na dziurkowatość liści drzew pestkowych, chorobę objawiającą się tworzeniem dziurek na blaszkach liściowych. Krzew jest też odporny na zanieczyszczenie powietrza i może być sadzony w zieleni osiedlowej. Laurowiśnia wschodnia doskonale znosi przycinanie, nadaje się na żywopłoty oraz do tworzenia rozmaitych figur. Uprawiana w pojemnikach może służyć do dekoracji cienistych balkonów, tarasów, ogrodów typu patio. Jej ulistnione gałązki służą jako materiał do tworzenia rozmaitych kompozycji bukieciarskich.