11 września 2018
Modrzew europejski ‘Krejčí’
Larix decidua 'Krejčí'
modrzew europejski 'Krejčí'
Odmiana modrzewia 'Krejčí' to niewątpliwie jedna z dziwniejszych odmian wśród roślin iglastych. Została znaleziona w 1984 r. w miejscowości Zolakovsky w Czechach przez Ladislava Krejčí, jako czarcia miotła korzeniowa. Czarcie miotły są najczęściej usytuowane na pędach, natomiast ta znaleziona została na korzeniu! Jest to bardzo rzadko spotykana anomalia wzrostowa w świecie roślin! Zjawisko powstawania czarcich mioteł nie jest do końca poznane, ale większość z nich jest powodowana przez patogeny należące do bakterii pozbawionych ściany komórkowej – czyli przez fitoplazmy.
Modrzew europejski (Larix decidua) to znane i cenione drzewo leśne, parkowe i ogrodowe, od wieków zadomowione w polskiej kulturze i sztuce ogrodowej. Pomimo, że naturalne stanowisko występowania modrzewia w kraju ogranicza się do obszaru Tatr, to jednak gatunek ten jest powszechnie sadzony na terenie całego kraju. Odmiana 'Krejčí' zupełnie nie przypomina dostojnych, strzelistych drzew – jest właściwie ich przeciwieństwem. Dzięki niewielkim rozmiarom modrzew ten można uprawiać w niewielkich ogrodach i na działkach. Ogólnie odmianę 'Krejčí' charakteryzuje duża nieregularność wzrostu. Większość jej pędów jest skręcona i często wręcz chaotycznie ułożona na roślinie (w młodości może trochę przypominać popularną odmianę modrzewia japońskiego 'Diana'), ale kształt uzyskiwany przez krzewy może być bardzo zmienny. Modrzew europejski 'Krejčí' to zdecydowany karzełek – kilkunastoletnie rośliny rzadko przekraczają 1 m wysokości i średnicy. Cała roślina jest mocno efemeryczna, jej gałązki są nieregularnie pokryte ciemnozielonymi, zebranymi w kępki, miękkimi igłami – także nierzadko poskręcanymi. Występują więc fragmenty pędów zupełnie „nagie” oraz odcinki, niezwykle gęsto pokryte igłami. Oczywiście jak u wszystkich modrzewi igły jesienią przebarwiają się na żółto i opadają. W sprzedaży odmiana ta jest często oferowana w formie piennej – czyli jest szczepiona na niskim pniu – zwykle na wysokości ok. 1 m.
Rośliny należy sadzić na słonecznych stanowiskach, a gleba do ich uprawy nie powinna być zbyt wilgotna. Modrzew ten należy zdecydowanie traktować jako ciekawostkę ogrodową. Jest ona marzeniem wielu kolekcjonerów roślin iglastych. To ciekawy element ogrodów skalnych i alpinariów. Może być także sadzony w ogrodach o charakterze orientalnym. Jednak zawsze miejsce sadzenia powinno być tak dobrane, aby roślina była wyeksponowana, stąd nie powinna być łączona z innymi iglakami, lecz zdecydowanie traktowana jako soliter. Ciekawym dodatkiem podkreślającym jej dziwny charakter wzrostu mogą być ciekawe kamienie, skały czy stare korzenie drzew.