18 października 2011
Parthenocissus tricuspidata 'Veitchii'
Winobluszcz trójklapowy to pochodzące z Azji pnącze, które chętnie wspina się na wszelkiego rodzaju pionowe przeszkody. Zachodzące na siebie, dachówkowato ułożone liście tworzą zwarty, zielony kobierzec, bardzo efektowny przez cały sezon wegetacyjny, a jesienią dodatkowo fantastycznie wybarwiony w głębokich odcieniach czerwieni i pomarańczu. ‘Veitchii’ to najczęściej spotykana odmiana uprawna winobluszczu trójklapowego, mało wymagająca, zdrowa i przydatna przede wszystkim do sadzenia w miejscach osłoniętych i ciepłych, przy ścianach budynków lub murach ogrodzeń.
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ przyrasta rocznie o 1-2 metry, dorastając maksymalnie do 20 metrów wysokości. Niezwykłą łatwość wspinania roślina zawdzięcza wąsom czepnym zaopatrzonym na końcach w 5-12 przylg, które przywierają ściśle do podpór o powierzchniach na tyle gładkich, że żadne inne pnącza by się na nich nie utrzymały. Oczywiście wąsy nie poradzą sobie ze szkłem czy marmurem, ale już wszelkiego rodzaju tynki, nieoszlifowane kamienie, cegły czy nawet drewno nie stanowią bariery dla tego pnącza. Główną ozdobę winobluszczu ‘Veitchii’ są duże, trójklapowe liście, zielone i błyszczące latem, szkarłatne jesienią. Dachówkowato ułożone liście tworzą zwartą osłonę chroniąc ściany budynków przed deszczem, wiatrem i słońcem. Ukryte pod liśćmi niepozorne kwiaty rozwijają się w czerwcu. Fioletowe, kuliste, omszone białawym, woskowym nalotem owoce mają średnicę około 0,5 centymetra. Owoce są osadzone na dekoracyjnych, czerwonych szypułkach, niezbyt widocznych wśród liści, ale po pierwszych przymrozkach, gdy liści opadną, ukazują się w pełnej krasie i zdobią nagie pędy aż do grudnia, chyba że wcześniej wypatrzą je ptaki. W okresie zimy owoce stanowią przysmak kosów, kwiczołów i jemiołuszek.
Winobluszcz trójklapowy ‘Veitchii’ nie ma specjalnych wymagań uprawowych, akceptuje większość przeciętnych gleb, jednak w ostrzejsze zimy może przemarzać. Dlatego rośliny należy sadzić w miejscach osłoniętych, zacisznych, słonecznych lub w półcieniu. Wystawa południowa sprzyja intensywnemu wybarwieniu liści jesienią. Młode rośliny dobrze jest przykryć na zimę słomianą matą, starsze są nieco bardziej odporne na mrozy.
Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ to dobre pnącze do uprawy w terenach zieleni miejskiej oraz ogrodach przydomowych. Świetnie nadaje się do maskowania brzydkich ścian budynków gospodarczych, wiat śmietnikowych, wielopoziomowych garaży, murów, ogrodzeń, altan, płotów, ekranów dźwiękochłonnych. Ciekawie prezentują się egzemplarze sadzone u podnóża słupów, latarń, pni drzew z wysoko osadzoną koroną lub przy specjalnie stworzonych dla pnączy konstrukcjach typu pergol czy bramek. W chłodniejszych rejonach kraju winobluszcz trójklapowy można z powodzeniem uprawiać formie rośliny okrywającej grunt.
