Picea glauca 'Rainbow's End'

Picea glauca 'Rainbow's End'
Świerk biały 'Rainbow's End'

Odmiany świerka białego są chętnie uprawiane w polskich ogrodach, mają bowiem duże walory dekoracyjne - zachwycają rzeźbiarskimi formami, zwartym wzrostem i ładnymi igłami. Odmiana 'Rainbow's End' naturalnym stożkowym pokrojem przypomina popularną odmianę 'Conica', ale wyróżnia się żółtymi igłami na drugim przyroście pojawiającym się latem. Krzew może być więc ozdobą ogrodu w czasie, gdy inne iglaki nie są już tak atrakcyjne.

Świerk biały w swoim naturalnym środowisku, w Ameryce Północnej, jest sporym drzewem, ale jego uprawiane w polskich ogrodach odmiany są zazwyczaj się niewielkimi, wolno rosnącymi krzewami. Odmiana 'Rainbow's End' została znaleziona w 1978 roku w Stanach Zjednoczonych jako mutacja odmiany ‘Conica’ i wprowadzona do handlu przez szkółkę Iseli. Jest ona karłowym krzewem o regularnym, naturalnie stożkowatym pokroju zbudowanym z gęsto ułożonych pędów, które są dość cienkie i wałeczkowate w przekroju. Osiąga 2-3 m wysokości, ale zajmuje jej to kilkadziesiąt lat, bowiem rośnie bardzo powoli, rocznie 5-6 cm. Po 10 latach uprawy ma zaledwie 1 m wysokości i 0,6 m szerokości w podstawie. Dekoracyjne igły są krótkie, miękki, lekko kłujące i osadzone dookoła pędu. Pierwsze wiosenne igły na młodych przyrostach są jasnozielone. Igły na drugim, letnim przyroście są natomiast żółtokremowe, co wyróżnia tę odmianę. Przed zimą złocista barwa igieł zmienia się na zieloną, choć same ich wierzchołki długo pozostają żółtawe.

Miłośników miniaturowych iglaków ucieszy informacja, że świerk biały 'Rainbow's End' ma nieduże  wymagania i nie jest wybredny. Potrzebuje stanowiska słonecznego, choć może rosnąć w miejscu lekko zacienionym, oraz podłoża żyznego i wilgotnego. Jednak starsze rośliny dobrze rosną nawet na przeciętnych glebach ogrodowych o kwaśnym odczynie. Staranniejsze opieki wymagają przed wszystkim młode rośliny. Ich regularne podlewanie zapobiega wysuszeniu oraz zmniejsza ryzyko pojawienia się szkodników. Krzew wytrzymuje bez uszczerbku nawet silne mrozy (strefa 5a), jednak młode rośliny dla pewności warto zimą cieniować włókniną od południowej strony, by igły nie wysychały, nie żółkły i nie opadały. 

Ten niewielki stożkowaty iglak znajdzie swoje miejsce w każdym ogrodzie, zarówno nowoczesnym, jak i tradycyjnym. Świetnie wygląda na rabatach żwirowych, wrzosowiskach, skalniakach, w kompozycjach z innymi miniaturowymi iglakami. Dobrze rośnie w donicy, dlatego idealnie nadaje się na bożonarodzeniową choinkę.