Picea pungens 'Hoopsii'

Picea pungens 'Hoopsii'
świerk kłujący 'Hoopsii'

Świerk kłujący został przywieziony na Stary Kontynent dopiero od drugiej połowy XIX wieku. Naturalnie występuje w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, rośnie w górach na wysokości 2000 – 3000 m n.p.m.. Drzewa świerków kłujących charakteryzują się ładnymi, stożkowatymi koronami oraz sinozieloną do srebrzystej barwą igieł, są mało wymagające i świetnie radzą sobie w warunkach miejskich. Duże zdolności adaptacyjne oraz bogate walory dekoracyjne przyczyniły się do szybkiego rozpowszechnienia tego gatunku na obszarze niemal całej Europy. Oczywiście wraz ze wzrostem popularności nastąpiło zwiększenie produkcji, co z kolei zaowocowało wyselekcjonowania wielu atrakcyjnych form zróżnicowanych pod względem siły wzrostu, pokroju i oczywiście barwy igieł. Za najbardziej atrakcyjne uznaje się odmiany o srebrzysto-niebieskim ulistnieniu, a jedną z najlepszych jest niewątpliwie uzyskana około 1958 roku w Niemczech odmiana ‘Hoopsii’, do niedawna jeszcze rzadko spotykana, ale od kilku lat oferowana w większości krajowych szkółek roślin ozdobnych. Cechy charakterystyczne świerka ‘Hoopsii’ to przede wszystkim regularny, stożkowy pokrój oraz niebieskie igły. W odniesieniu do innych odmian o podobnym pokroju drzewa rosną dosyć silnie, po 30 latach uprawy osiągają około 10 m wysokości. Porównując z gatunkiem korona świerka ‘Hoopsii’ jest węższa, zwłaszcza u podstawy, oraz gęstsza, z licznymi, ułożonymi horyzontalnie i blisko siebie, pędami bocznymi. Kora okrywająca pień jest szarobrązowa, gruba i głęboko spękana. Niezbyt długie gałązki są nagie, żółtawobrązowe, okolone sztywnymi, ostro zakończonymi igłami długości 2 – 3 cm. Igły pokrywa siny, woskowy nalot nadający roślinom trwałe, srebrzysto-niebieskie zabarwienie. Drzewa zdobią ogród przez cały rok, ale najefektowniej prezentują się na początku maja, gdy ukazują się się nowe, jasnoniebieskie przyrosty, ładnie wyeksponowane na tle starszych igieł.

Świerk kłujący rozmnażany z siewu jest gatunkiem zmiennym, głównie pod względem zabarwienia igieł. Natomiast jego odmiany, także ‘Hoopsii’, rozmnaża się przez szczepienie, dzięki temu wszystkie uzyskane rośliny są takie same. Jedynym problemem, który może pojawić się przy tej metodzie rozmnażania, jest trudność w uzyskaniu pędu przewodniego. Dlatego przy zakupie roślin w sklepie ogrodniczym lub szkółce należy wybierać drzewka o dobrze wykształconym, silnym przewodniku. Takie drzewa z pewnością utworzą regularne, stożkowe korony. Świerk kłujący sadzimy na miejscach słonecznych i wyeksponowanych, w odpowiedniej odległości od innych roślin, jest to bowiem gatunek wybitnie światłolubny. Gałęzie zacienione dosyć szybko zasychają. Drzewa najlepiej rosną na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych, ale całkiem dobrze radzą sobie także na podłożach mniej żyznych i suchych. Świerk kłujący i jego odmiany charakteryzują się najwyższa tolerancją na niedobór wody w podłożu oraz niską wilgotność powietrza spośród wszystkich uprawianych u nas gatunków świerków. Wysoka odporność na zanieczyszczenie powietrza predysponuje gatunek do stosowania w warunkach miejskich. Drzewa wykazują pełną mrozoodporność, są praktycznie wolne od szkodników i chorób. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się jedynie do podlewania roślin w pierwszym roku po posadzeniu. W kolejnych latach drzewa właściwie nie wymagają żadnej ingerencji.

Dzięki wysokiej wartości ozdobnej, a zwłaszcza regularnej budowy korony i atrakcyjnej, niebieskiej barwy  igieł, świerk ‘Hoopsii’ w ostatnich latach coraz bardziej zyskuje na popularności. W 1993 roku brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS odznaczyło świerk ‘Hoopsii’ nagrodą AGM, przyznawaną odmianom o nieprzeciętnych walorach dekoracyjnych i uprawowych. Drzewa doskonale nadają się do sadzenia w ogrodach przydomowych i parkach. Niewątpliwą zaletą świerka kłującego jest długotrwałe utrzymywanie najniżej położonych gałęzi, dlatego drzewa pięknie prezentują się w miejscach wyeksponowanych, zwłaszcza na tle regularnie pielęgnowanych trawników.