21 lutego 2012

Salix udensis 'Sekka'

Podziel się!

Salix udensis ‘Sekka’
         

Do rodzaju wierzba należy ponad 400 gatunków drzew i krzewów, z czego 26 występuje naturalnie na terenie Polski, a 2 znajdują się pod ochroną. Walory dekoracyjne wierzb nie zawsze są oczywiste i widoczne na pierwszy rzut oka, np. barwne pędy ujawniają się dopiero po zrzuceniu liści, a kotkowate kwiatostany, czyli doskonale wszystkim znane bazie, wyłaniają się na przedwiośniu, jeszcze przez rozwojem liści.  W ofercie handlowej krajowych szkółek znajduje się wiele bardzo ciekawych i chętnie kupowanych odmian wierzb, zarówno rodzimych, jak i tych sprowadzonych z Azji. Jedną z bardziej osobliwych form jest pochodząca z dalekiej Japonii wierzba sachalińska ‘Sekka’. Tą ciekawą odmianę uwielbiają miłośnicy aranżacji bukietów, wykorzystując jej staśmiane pędy do tworzenia efektownych  kompozycji florystycznych. Być może nie wszyscy wiedzą, ale źródło tych „egzotycznych” pędów można z łatwością uprawiać w przydomowych ogrodzie.
 
Salix udensis ‘Sekka’ to klon męski, tworzący sporych rozmiarów zaokrąglone krzewy, dorastające do 3 m wysokości. Młode pędy są zwykle wielobarwne, ich kora może być zielona, przez orzechowo brązową, aż do czerwonej. Pędy rozgałęziają się nieregularnie i są błyszczące. Charakterystyczne dla odmiany są wierzchołki pędów: taśmowato spłaszczone, pastorałowato skręcone, pokryte licznymi pączkami. Kotki pojawiają się w kwietniu, przed rozwojem liśćmi, są początkowo srebrzystobiałe, później żółte. Po przekwitnieniu rozwijają się lancetowate liście, do 15 cm długie, zielone, błyszczące od góry, a od spodu niebieskawe.
 
Wierzba sachalińska jest łatwa w uprawie, aczkolwiek preferuje gleby ubogie w wapń i dosyć wilgotne. Na glebach alkalicznych, suchych i zasolonych rośnie źle. Krzewy wymagają stanowisk słonecznych, są odporne na mróz. Wiosenne cięcie, przeprowadzane tuż po kwitnieniu, stymuluje rośliny do tworzenia dużej ilości młodych pędów. Zabieg cięcia pozwala także utrzymać krzewy w dostosowanym do wielkości ogrodu i miejsca rozmiarze.
 
Salix udensis ‘Sekka’ najlepiej prezentuje się w dużych ogrodach przydomowych,  w miejscach wyeksponowanych zimą i wiosną, w tym bowiem okresie krzewy uwidaczniają swoje fantazyjne pędy. Najefektowniej prezentuje się w zestawieniach kolorystycznych z krzewami o ozdobnych pędach, szczególnie z odmianami derenia rozłogowego i derenia świdwy. Ścięte pędy wierzby ‘Sekka’ stanowią atrakcyjny materiał florystyczny, szczególnie przydatny do tworzenia wiosennych aranżacji kwiatowych.