Viburnum farreri

Viburnum farreri
kalina wonna
synonimy łac.: Viburnum fragrans HORT.

to w naszych warunkach klimatycznych jeden z najwcześniej kwitnących krzewów, nazwany na cześć botanika, podróżnika i odkrywcy wielu gatunków roślin Reginalda Ferrera. Kalina wonna w stanie naturalnym występuje w północnych Chinach, gdzie dorasta do 3-4 m wysokości. U nas jest półkulistym krzewem o wyprostowanych pędach, osiągającym 2-2,5 m wysokości oraz podobną szerokość. Drobne, rurkowate kwiaty są zebrane w niewielkich kwiatostanach. Kwiaty w pąku są różowe, po rozwinięciu białe, silnie i przyjemnie pachnące. Krzewy kwitną bardzo wcześnie, przed rozwojem liści, najczęściej w marcu. Czasami  jednak krzewy mogą zakwitnąć w lutym, a nawet w grudniu i styczniu. Eliptyczne, ciemnozielone liście rozwijają się dopiero po kwitnieniu, jesienią przebarwiają się na czerwono i brązowo.  

Kalina wonna jest krzewem o małych wymaganiach glebowych, polecanym na stanowiska słoneczne lub półcieniste do sadzenia pojedynczo albo w grupach. Rośliny najlepiej rosną na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych o lekko kwaśnym odczynie, w miejscach osłoniętych od wiatru. Na wschodzie kraju krzewy mogą czasami podmarzać, dlatego zwłaszcza młode rośliny warto okryć na zimę stroiszem lub agrowłókniną. W centrum i na zachodzie krzewy zimują dobrze.

Kalina wonna dobrze sprawdza się w mieście, jest odporna na zanieczyszczenia środowiska. Najefektowniej prezentuje się na przedwiośniu w trakcie kwitnienia, oraz w czasie jesiennego wybarwienia liści. W ogrodach przydomowych najlepiej sadzić rośliny przy południowych ścianach budynków w towarzystwie oczarów, forsycji, dereni o kolorowych pędach oraz ciemierników i przebiśniegów w podszyciu. Kwitnące gałązki można ścinać i umieszczać w wazonie.