12 sierpnia 2013

Vinca minor 'Atropurpurea'

Podziel się!
synonimy łac.: Vinca minor 'Purpurea', Vinca minor 'Rubra'
barwinek pospolity 'Atropurpurea'

Osadzone na wiotkich, długich pędach, zimozielone listki barwinka pospolitego tworzą misternie utkany, ogrodowy kobierzec. Ten roślinny symbol życia wiecznego nierzadko zdobi stare, czasem już zapomniane, pomniki i nagrobki. Zimą dodaje optymizmu, przebłyskując spod śniegu soczystą zielenią, a wiosną zachwyca eksplozją obfitości kwiatów w kolorze nadziei. Niewybredny w uprawie barwinek z pewnością znajdzie swoje miejsce w każdym ogrodzie.

Barwinek pospolity jest gatunkiem rodzimym, naturalnie występującym na terenie Polski, najczęściej na skrajach lasów, przy murach i skałach. Ze względu długą historię uprawy liczoną w setkach lat trudno dziś wyznaczyć granice jego naturalnego zasięgu. Odmiana ‘Atropurpurea’ została znaleziona i wprowadzona do uprawy przed 1826 rokiem. Od formy rodzicielskiej różni się ciemną barwą kwiatów. Ta urocza, trwała, drewniejąca u nasady krzewinka, niekiedy błędnie zaliczana do grupy bylin ogrodowych, tworzy dwa rodzaje pędów. Pędy letnie (płonne) są długie, wiotkie, dorastają do 0,5 metra długości, pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają. W ten sposób rośliny szybko się rozrastają i szczelnie zadarniają teren. Na wiosnę z miejsc, w których rośliny się zakorzeniły, wyrastają pionowo wzniesione, krótsze pędy (około 15 cm) zakończone pąkami kwiatowymi. Na obu rodzajach pędów znajdują się ciemnozielone, skórzaste, eliptyczne listki z wydatnym unerwieniem, osadzone naprzeciwlegle.  Purpurowofioletowe kwiaty wyrastają pojedynczo na długich szypułkach z pachwin górnych liści. Składają się z pięciu płatków skośnie uciętych z przodu, zaś w pąku lewostronnie zachodzących na siebie. Po zapyleniu i zapłodnieniu tworzą się niepozorne owoce – mieszki - wypełnione nasionami.

Barwinek pospolity najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych i świeżych, ale w zasadzie nie jest wybredny, co do gleby. O wiele istotniejszym czynnikiem, wpływającym na jego wzrost i walory dekoracyjne, jest nasłonecznienie. Barwinki doskonale nadają się do sadzenia w miejscach półcienistych i cienistych. W pełnym słońcu ich liście mogą być narażone na uszkodzenia w okresie zimy. Barwinek pospolity jest rośliną wyjątkowo łatwą w uprawie, przeznaczoną dla każdego początkującego ogrodnika. Jego pielęgnacja ogranicza się do usuwania nadmiernie rozrastających się długopędów, w przeciwnym razie roślina może szybko zająć sąsiednie rabaty. Zalety barwinka to przede wszystkim bujny wzrost, dobra mrozoodporność i tolerancja na suszę. W sprzyjających warunkach krzewinki szybko się rozrastają, zadarniają powierzchnię gleby i chronią ją przed zachwaszczeniem.

Vinca minor ‘Atropurpurea’ jest doskonałą rośliną okrywową i rabatową o szerokich możliwościach zastosowania. Świetnie nadaje się do zadarniania powierzchni pod koronami dużych drzew i w cieniu gęstych krzewów, do obsadzania północnych stoków skarp, brzegów ścieżek oraz rabat bylinowych. Jednolity, barwinkowy dywan tworzy interesujące tło roślinom o kontrastowym zabarwieniu liści lub pędów (np. czerwonym pędom derenia białego), a także podkreśla ukształtowanie terenu. Barwinek doskonale komponuje się w ogrodach skalnych, w pobliżu strumyków i kaskad. Jako symbol życia wiecznego jest często sadzony na cmentarzach. Efektownie prezentuje się w każdym cienistym zakątku ogrodu. Zimozielone gałązki wykorzystuje się do dekoracji świątecznych stołów oraz jako dodatek do stroików i bukietów.