Wiśnia wczesna ‘Kojou-no-mai’

Prunus incisa 'Kojou-no-mai'
Wiśnia wczesna 'Kojou-no-mai'

Rodzaj Prunus najczęściej kojarzymy z roślinami owocowymi - wiśniami, czereśniami, morelami, brzoskwiniami i śliwami, tymczasem w ofercie szkółek znajduje się cały szereg gatunków i odmian  ozdobnych, wykorzystywanych do dekoracji ogrodów, działek, a nawet tarasów i balkonów.

Ojczyzną i źródłem wielu uprawianych na całym świecie ozdobnych odmian wiśni i śliw jest Japonia, kraj, w którym wspomniane drzewa są obdarzane wyjątkową atencja oraz szacunkiem. Dla Japończyków czas kwitnienia wiśni jest okazją do spotkań w gronie rodziny i znajomych, celebracji piękna natury oraz udziału w licznych imprezach kulturalnych organizowanych na świeżym powietrzu w ramach Ume Hanami - festiwalu kwitnącej śliwy oraz Hanami – święta kwitnących wiśni.

Ponieważ nie każdy może sobie pozwolić na posadzenie w ogrodzie drzew osiągających spore rozmiary popularnością cieszą się odmiany karłowe. Jedną z takich odmian, nadających się  do uprawy w niewielkich ogrodach przydomowych, na działkach, a nawet w pojemnikach na balkonach i tarasach, jest wiśnia wczesna ‘Kojou-no-mai’.

Ta wolno rosnąca, kompaktowa odmiana jest zwykle oferowana w dwóch formach – tradycyjnego krzewu o zaokrąglonym pokroju oraz w formie piennej – w postaci miniaturowego drzewka o kulistej lub jajowatej koronie, uzyskanego przez zaszczepienie na podkładce. Roślina charakteryzuje się tworzeniem cienkich, gęsto ułożonych, zygzakowato powyginanych pędów, przyciągających uwagę zwłaszcza w okresie bezlistnym. Dzwonkowate kwiaty mają do 2 cm średnicy, są zbudowane z białych płatków wyłaniających się z purpurowego kielicha, są zebrane po kilka w kwiatostanach, przyjemnie pachną. Kwiaty rozwijają się w kwietniu, wraz z rozwijającymi się liśćmi. Liście są niewielkie, mają od 1 do 3 cm długości, są odwrotne jajowate, ząbkowane na brzegach, jasnozielone. Jesienią, przed opadaniem, przebarwiają się na pomarańczowo i czerwono.

Wiśnia wczesna ‘Kojou-no-mai’ rośnie powoli, dorasta do 2-3 m wysokości, naturalnie zagęszcza się, więc nie wymaga cięcia formującego, które ze względów fitosanitarnych jest wręcz odradzane. Roślina preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Odmiana jest w pełni mrozoodporna, może być uprawiana na terenie całego kraju. Doskonale sprawdza się sadzona na rabatach w towarzystwie krzewów liściastych oraz iglastych, a także bylin. Wyjątkowo atrakcyjne prezentują się formy pienne, sadzone w miejscach eksponowanych.