Rhododendron ‘Anneke’
Azalia ‘Anneke’
Azalie wielkokwiatowe to nietrudne w uprawie i utrzymaniu krzewy z rodziny wrzosowatych. W maju stają się bohaterkami ogrodów, przyciągając uwagę obfitością kwitnienia. W naszym klimacie można uprawiać dziesiątki ich odmian. Szczególnie wartościowe są odmiany zaliczane do grupy Knap Hill. Ich cechy to m.in. wigor i wysoka żywotność, duże kwiaty zebrane w okazałe kwiatostany, obfite kwitnienie, a także niższe wymagania, jeśli chodzi o kwasowość podłoża. Przykładem azalii z grupy Knap Hill jest odmiana ‘Anneke’ uzyskana w latach 60 XX wieku w Wielkiej Brytanii prze M.C Pratta, ciągle bardzo popularna, oferowana przez liczne szkółki zrzeszone w Związku Szkółkarzy Polskich.
Krzew azalii ‘Anneke’ dorasta do 1 – 1,5 m wysokości i podobnej szerokości. W połowie maju z nabrzmiałych, wierzchołkowych pąków wyłaniają się wspaniałe, duże, żółte kwiaty zebrane po kilka w szczytowych, szerokich kwiatostanach. Kwiaty mają 6-8 cm średnicy, są zbudowane z 5 płatków korony. Wewnątrz każdego kwiatu widoczny jest długi słupek, otoczony krótszymi, złotawymi pręcikami, a na górnym płatku nieco ciemniejsza plamka. Krzewy, nawet młode egzemplarze, kwitną corocznie i wyjątkowo obficie, właściwie całe toną w kwieciu. Nim jeszcze zaczną przekwitać wśród masy kwiatów pojawiają się soczyście zielone pędy i liście. Po rozwinięciu przybierają barwę ciemnozieloną, błyszczącą. Jesienią, przed opadnięciem, liście przebarwiają się na żółto. Latem, w lipcu i sierpniu, na szczytach nowych przyrostów, zawiązują się pąki kwiatowe, które ponownie zaczarują ogród w kolejnym roku.
Jak wszystkie roślin z rodziny wrzosowatych azalie najlepiej rosną na glebach kwaśnych, o pH w granicach 4 - 5,5. Krzewy preferują gleby umiarkowanie wilgotne, podłoża przepuszczalne, bogate w próchnicę. W przeciwieństwie do zimozielonych różaneczników, azalie kochają słońce i nie boją się mrozu. Najlepiej czują się w otoczeniu wyższych krzewów i drzew, ale nie powinny być zacienione. Dobrze reagują na ściółkowanie przekompostowaną korą sosnową. Przykrycie gleby 5-10 cm warstwą kory skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów, zabezpiecza system korzeniowy przed przemarzaniem i pozwala utrzymać odpowiednie pH.