5 listopada 2013
Cotoneaster horizontalis
Cotoneaster horizontalis
irga pozioma
Irgi to jedne z najczęściej sadzonych krzewów w zieleni miejskiej. Poszczególne gatunki możemy stosować jako rośliny zadarniające (mogące zastąpić trawnik), okrywowe, krzewy swobodnie rosnące lub nawet żywopłotowe.
Jednym z najczęściej spotykanych w naszych szkółkach gatunków jest irga pozioma (C. horizontalis). Ten pochodzący z zachodnich Chin gatunek jest niewysokim, bo osiągającym 0,6-0,8 m krzewem, szeroko rozrastającym się na boki. Starsze egzemplarze mogą osiągać nawet do 1,5-2,5 m średnicy. Poziomo rozpostarte gałęzie są silnie i bardzo regularnie rozgałęzione, a w stanie bezlistnym przypominają nieco rybi szkielet.
Liście drobne, eliptyczne lub niemal okrągłe z ostro zakończonym wyrostkiem osiągają średnicę 0,5 do 1,5 cm. Są ciemnozielone, błyszczące, jaśniejsze na spodniej stronie, w cieplejszych rejonach kraju zimozielone, w chłodniejszych półzimozielone lub całkowicie opadające. Jesienią, mniej więcej w połowie września, bardzo ładnie przebarwiają się na czerwono lub pomarańczowo. Kwiaty drobne średnicy około 5 mm, ciemnoróżowe z jaśniejszym brzegiem są skupione na bardzo krótkich szypułkach po dwa w kątach liści. Nitki pręcików ciemnoróżowe, pylniki białe. Kwitnie obficie od połowy maja do połowy czerwca. Kwiaty są miododajne. Owoce błyszczące, jaskrawoczerwone, kuliste, średnicy około 5 mm, zaczynają wybarwiać się w końcu lipca i utrzymują się na krzewach do połowy grudnia lub nawet niekiedy do końca zimy. Owocuje bardzo obficie. Przebarwiające się liście oraz owoce są nie wątpliwie największą atrakcją krzewu.
Irga pozioma niestety jest gatunkiem nie do końca odpornym na mróz i w bardzo surowe i bezśnieżne zimy może przemarzać do granicy śniegu lub nawet do ziemi. (Strefa 6a). Jednak stosunkowo dobrze i szybko regeneruje. Jest gatunkiem łatwym w uprawie, odpornym na suszę, ma niezbyt wysokie wymagania glebowe, najlepiej rośnie w podłożu lekkim, przepuszczalnym, umiarkowanie wilgotnym, o odczynie od słabo kwaśnego aż po słabo zasadowe. Źle się czuje w podłożu mokrym i ciężkim. Roślina wybitnie światłolubna w miejscach ocienionych ma znacznie brzydszy pokrój oraz źle owocuje.
Gatunek ten jest polecany do ogrodów przydomowych i zieleni osiedlowej. Może być wykorzystywany jako roślina okrywowa, sadzony w większych ogrodach skalnych i murkach. Bardzo ładnie wygląda posadzony jasnej przy ścianie. Wtedy pędy rozkładają się ukazując regularny i ładny pokrój a ich długość często przekracza 3 m. Dobrze znosi przycinanie, ale jest bardzo wrażliwy na zachwaszczenie a przed posadzeniem podłoże musi być bardzo dobrze oczyszczone z chwastów wieloletnich.