Czeremcha wirginijska 'Shubert'

Prunus virginiana 'Shubert'
czeremcha wirginijska 'Shubert'

Czeremcha wirginijska to gatunek północnoamerykański, występujący na rozległym obszarze Stanów Zjednoczonych i Kanady. W naturze czeremcha wirginijska jest drzewem lub dużym krzewem liściastym osiągającym od 3 do 10 m wysokości. Tworzy zwykle kilka krótkich, koślawych pni, z których już od dołu wyrastają gałęzie. W USA i Kanadzie czeremcha wirginijska jest istotnym komponentem flory amerykańskiej, wykorzystywanym do obsadzania terenów po wycince lasów, rekultywacji odpadów (hałd) pokopalnianych oraz tworzenia barier służących do zatrzymywania i rozpraszania silnych podmuchów wiatru.

W ogrodnictwie i sztuce ogrodowej znaczenie ma odmiana o ozdobnych, przebarwiających się liściach - ‘Shubert’, wyselekcjonowana w kanadyjskiej szkółce Skinner’s Nurseries w miejscowości Dropmore. Odmiana ta rośnie w postaci niedużego drzewa o stożkowatej, luźnej koronie, długich, smukłych pędach i ciekawych, zmieniających kolor liściach. Blaszki liściowe są eliptyczne, mają do 12 cm długości, na brzegu są delikatnie ząbkowane, u podstawy zaokrąglone, a na szczycie zaostrzone. Młode liście są jasnozielone, ale już wczesnym latem zaczynają ciemnieć i robią się wiśniowopurpurowe. Dojrzałe liście są skórzaste, od góry błyszczące, od spodu matowe. Zmienna barwa ulistnienia to największa atrakcja rośliny. Szczególnie ładnie drzewo prezentuje się w okresie przejściowym, gdy część liści (zwłaszcza tych młodych) jest jeszcze intensywnie zielona, a inne, starsze są już w pełni przebarwione, ciemnopurpurowe. Białe drobne kwiaty rozwijają się w maju, są zebrane w obfite, groniaste kwiatostany, ładnie wyeksponowane na tle liści. Owoce to niewielkie, czerwone, później czerniejące jagody. Owoce dojrzewają latem, są chętnie zjadane przez ptaki.

Czeremcha wirginijska 'Shubert' to drzewo tolerancyjne w stosunku do gleby i stanowiska, odporne na mróz i suszę, zdrowe. Doskonale rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych na terenie całego kraju, polecane do uprawy przez początkujących ogrodników i osoby, które nie mają wiele czasu, by się zajmować ogrodem. Drzewa znoszą zacienienie, ale liście najsilniej wybarwiają się na stanowiskach słonecznych. Rośliny nadają się do sadzenia w miastach, są odporne na zasolenie i zanieczyszczenie powietrza. Świetnie sprawdzają się sadzone w ogrodach przydomowych i parkach tworząc atrakcyjne kompozycje z innymi drzewami i krzewami o zielonym lub jasnym (seledynowym, oliwkowym lub żółtym) ulistnieniu, na tle których pięknie prezentuje swoją zmienną kolorystykę.

Fot. Grzegorz Falkowski