Dereń skrętolistny

Cornus alternifolia
dereń skrętolistny

Interesujące, piętrowe ułożenie pędów i skrętoległe ulistnienie to cechy charakterystyczne dwóch mało znanych, drzewiastych gatunków dereni: derenia pagodowego oraz derenia skrętolistnego. Pierwszy z nich pochodzi z Azji, ale niestety nie jest w pełni odporny na mróz i rośnie tylko w najcieplejszych rejonach Polski. Za to drugi gatunek, pochodzący z Ameryki Północnej, jest całkowicie mrozoodporny i doskonale nadaje się do sadzenia na terenie całego kraju.

Dereń skrętolistny to wysoki krzew lub małe drzewo dorastające do 8-9 m wysokości. Roślina tworzy pęd przewodni od którego w regularnych piętrach wyrastają poziomo rozpostarte gałęzie boczne. Liście ma szerokoeliptyczne, ciemnozielone, od spodu sinawe, jesienią atrakcyjnie przebarwiają się na czerwono. Kremowe drobne kwiaty są zebrane we wzniesione luźne baldachogrona ułożone obficie wzdłuż gałązek. Kwiaty rozwijają się w maju lub na początku czerwca, w czasie kwitnienia wabią niezliczone owady poszukujące nektaru i pyłku. Z zapylonych kwiatów rozwijają się niewielkie, kuliste owoce średnicy 5-8 mm, po dojrzeniu niebieskoczarne i błyszczące, osadzone na szkarłatnoczerwonych, dekoracyjnych szypułkach. Owoce te dosyć szybko znikają z drzewek, bo są chętnie zjadane przez ptaki.

Dereń skrętolistny w naturze rośnie w wilgotnych lasach, często nad brzegami rzek i jezior, stąd lubi gleby wilgotne, ale przepuszczalne, o kwaśnym odczynie, stanowiska słoneczne lub półcieniste. Starsze egzemplarze dosyć dobrze znoszą suszę. Rośliny są w pełni odporne na mróz, nie wymagają okrywania. Gatunek ten idealnie nadaje się do uprawy początkującym ogrodnikom, jest zdrowy, nie ma szkodników i nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Drzewa derenia skrętolistnego najpiękniej prezentują swoją egzotyczną, pagodową koronę sadzone pojedynczo w miejscach eksponowanych, np. na trawniku lub w kompozycjach z niskimi krzewami czy bylinami, zdobią ogród przez cały rok. Zimą pięknie wyglądają przyprószone śniegiem.