15 lipca 2019
Hortensja krzewiasta PINK ANNABELLE
Hortensja krzewiasta jest jednym z najcenniejszych krzewów polecanych do uprawy na terenie całego kraju. W pełni odporna na mróz kwitnie niezawodnie każdego roku.
Hortensja krzewiasta naturalnie występuje we wschodniej części USA. W Polsce bardzo często bywa nazywana hortensją drzewiastą bądź drzewkowatą, co sugeruje jej nazwa łacińska. Jest to jednak określenie niezbyt fortunne, gdyż roślina jest typowym krzewem. W uprawie bardzo rzadko spotyka się czysty gatunek, natomiast najpopularniejszą, szeroko dostępną w niemal wszystkich krajowych szkółkach jest jej odmiana ‘Annabelle’ o okazałych, białych kwiatostanach. Ostatnio na rynku pojawiło się kilka nowych form tego gatunku o różowych kwiatostanach. Jedną z nich jest amerykańska kreacja autorstwa Thomasa Ranneya PINK ANNABELLE.
Hortensja krzewiasta PINK ANNABELLE tworzy półkuliste krzewy dorastające do 1,2 m wysokości. Ma sercowate, zielone liście osadzone naprzeciwlegle na pędach. Pod koniec czerwca na szczytach pędów rozwijają się kuliste kwiatostany zbudowane z różowych kwiatów płonnych. Kwiaty w początkowej fazie rozwoju są intensywnie różowe, w trakcie kwitnienia jaśnieją. Krzewy kwitną obficie do końca sierpnia. Później kwiaty powoli zasychają, ale nie więdną i długo jeszcze pozostają ozdobne. Jedną z najważniejszych zalet hortensji krzewiastej jest zdolność kwitnienia w miejscach cienistych. W przeciwieństwie do całkiem sporej grupy obficie kwitnących krzewów liściastych wymagających nasłonecznionych stanowisk (np. róż, budlei, tawuł czy pięciorników), wybór równie atrakcyjnie kwitnących gatunków znoszących zacienienie jest znacznie mniejszy. PINK ANNABELLE najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych i stale wilgotnych. W czasie suszy wymaga podlewania, zwłaszcza gdy rośnie w pełnym słońcu. Wczesną wiosną krzewy należy silnie przycinać na wysokości 10-15 cm nad ziemią. Dzięki temu rośliny tworzą liczne, bujne i sztywne pędy bardziej odporne na wyleganie pod wpływem wiatru lub deszczu.
Krzewy doskonale prezentują się sadzone w niewielkich grupach na rabatach bylinowych w kompozycjach z innymi krzewami. Można je sadzić w parkach pod koronami wysokich drzew (byle gleba była odpowiednio wilgotna) oraz w zieleni osiedlowej. Kwiaty można wykorzystywać do tworzenia bukietów.